Τα αυγά αυξάνουν τη χοληστερόλη και άλλοι μύθοι…

Όχι απαραίτητα, σύμφωνα με την δρα Γουέντυ Ρέποβιτς, αθλητική φυσιολόγο στο Ανατολικό Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, στην Σάϊεν, η οποία σε πρόσφατο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Αθλητιατρικής έβαλε τα δυνατά της για να αντικρούσει αυτές και μερικές ακόμα ευρέως διαδεδομένες αναληθείς πεποιθήσεις για την διατροφή.

Ο μύθος για την αύξηση της χοληστερόλης εξαιτίας των αυγών άρχισε επειδή ο κρόκος τους περιέχει τις πιο συμπυκνωμένες ποσότητες χοληστερόλης από κάθε άλλο τρόφιμο, δήλωσε στο Ρόιτερς η δρ Ρέποβιτς.

Εντούτοις, όταν κανείς τρώει αυγά με μέτρο, δεν προσλαμβάνει αρκετά μεγάλη ποσότητα χοληστερόλης, ώστε να κινδυνεύσει η υγεία του.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι αποφεύγουν τα αυγά και ειδικά όσοι έχουν καρδιαγγειακά προβλήματα πιθανώς έχουν ακούσει από τον γιατρό τους την σύσταση “μην τρως αυγά”», είπε. «Στην πραγματικότητα, όμως, δεν υπάρχουν και πολλές μελέτες που να δείχνουν ότι ένα ή δύο αυγά την ημέρα κάνουν κάποια ουσιαστική διαφορά στα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα».
Για παν ενδεχόμενο, πάντως, οι περισσότεροι ειδικοί συνιστούν να τρώμε το πολύ 3-4 αυγά την εβδομάδα…
Ένας άλλος μύθος είναι ότι μας παχαίνουν οι υδατάνθρακες (δηλαδή το ψωμί, τα μακαρόνια, το ρύζι, οι πατάτες, τα δημητριακά για πρωινό).
Τότε, όμως, γιατί χάνει βάρος όποιος «κόβει» το ψωμί; «Λόγω της απώλειας νερού που προκαλεί η μείωση των αποθεμάτων υδατανθράκων στον οργανισμό», απαντά η δρ Ρέποβιτς. Και συνιστά καθημερινή κατανάλωση υδατανθράκων – αλλά με μέτρο.
Μύθος είναι επίσης ότι πρέπει όλοι να πίνουμε οκτώ ποτήρια νερό την ημέρα.
Ασφαλώς και χρειαζόμαστε καθημερινά περίπου 1,5 λίτρο νερό για να αναπληρώσουμε τα υγρά που χάνει ο οργανισμός μέσω της αναπνοής, της διούρησης, της εφίδρωσης και των άλλων λειτουργιών.
Ωστόσο, νερό δεν προσλαμβάνουμε μόνον από την βρύση ή το μπουκάλι, αλλά και από τους καφέδες, τα αναψυκτικά, τους χυμούς, ακόμα και τα φρούτα και τα λαχανικά, κατά την δρα Ρέποβιτς.
Επιπλέον, η υπερβολική κατανάλωση νερού – ναι, συμβαίνει ακόμα και αυτό – μπορεί να έχει συνέπειες, οδηγώντας σε διαταραχή της ισορροπίας νατρίου στον οργανισμό (η διαταραχή αυτή αποκαλείται υπονατριαιμία) και είναι επικίνδυνη για την υγεία.
Κατά την δρα Ρέποβιτς, μύθος είναι επίσης ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να παίρνουν καθημερινά μία πολυβιταμίνη.
Την πολυβιταμίνη αυτή χρειάζονται στην πραγματικότητα όσοι δεν τρέφονται σωστά – λ.χ. όσοι δεν τρώνε κάθε μέρα τις δύο μεγάλες σαλάτες και τα τρία φρούτα που συνιστώνται για καλή υγεία, όσοι δεν τρώνε καθημερινά 2-3 γαλακτοκομικά προϊόντα κ.ο.κ.
Αλλά ακόμα και αυτοί, καλό είναι να συμβουλεύονται πρώτα τον γιατρό τους…

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Οι εγχειρήσεις για την παχυσαρκία

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), το 1981 παχύσαρκο ήταν το 6,1% του πληθυσμού των Ευρωπαϊκών χωρών, το 1991 το 6,5%, ενώ το 2003 το ποσοστό των παχυσάρκων έφθασε το 11,2%.

Στην Ελλάδα, πρόσφατη μελέτη της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας έδειξε ότι το 26% των ανδρών και το 18,2% των γυναικών είναι παχύσαρκοι.

Όπως εξηγεί ο κ. Γιώργος Α. Σπηλιόπουλος, γενικός χειρουργός Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής και Παχυσαρκίας, από το Θεραπευτικό Κέντρο Αθηνών Λευκός Σταυρός, η παχυσαρκία ορίζεται ως η παρουσία υπερβολικής ποσότητας λίπους στο σώμα, με καταστροφικές συνέπειες για την υγεία.

Αποτελεί μια πραγματική νόσο, η οποία εκθέτει τον πάσχοντα πληθυσμό σε αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών, όπως η αρτηριακή υπέρταση και ο σακχαρώδης διαβήτης, υπονομεύοντας έτσι την ίδια την ζωή.

Ο υπολογισμός του Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) είναι ένας αριθμός που δείχνει με ακρίβεια το μέγεθος του προβλήματος. Προκύπτει διαιρώντας το βάρος του σώματος σε κιλά με το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα: δηλαδή αν κάποιος έχει βάρος 150 κιλά και ύψος 1,80 μέτρα, ο ΔΜΣ θα είναι 150: (1,80 Χ 1,80)=46.

Αυτός ο υπολογισμός δεν ισχύει για τα παιδιά και τα άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών.

 

ΔΜΣ	ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ	Κίνδυνος για την υγεία
18,5 έως 24,9	Φυσιολογική	Χαμηλός
25 έως 29,9	Υπέρβαρη	Μέτριος
Από 30 και άνω	Παχυσαρκία	Υψηλός

Ένας άλλος τρόπος για να ορίσουμε την παχυσαρκία είναι η μέτρηση της περιμέτρου της μέσης, η οποία είναι παθολογική όταν στην γυναίκα ξεπερνά τα 90 εκατοστά του μέτρου (εκτός εγκυμοσύνης) και στον άνδρα τα 100 εκατοστά, ανεξάρτητα από το πόσος είναι ο ΔΜΣ.

Ο πληθυσμός ο οποίος ξεπερνά τα συγκεκριμένα όρια, έχει αποδεδειγμένα αυξημένο κίνδυνο αναπτύξεως καρδιαγγειακών και μεταβολικών παθήσεων.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Τσάι εναντίον stress..

Πολλοί το αποκαλούν «ηρεμιστικό της φύσης» και πιστεύουν ακράδαντα ότι είναι ικανό να απαλύνει το στρες, να βελτιώσει την ψυχική διάθεση και να καταπολεμήσει αποτελεσματικά το άγχος.

Αν και είναι αλήθεια ότι η τσαγιού και χαλάρωσης πρωτοπαρατηρήθηκε αιώνες πριν, λίγες ανεξάρτητες επιστημονικές μελέτες έχουν διερευνήσει το θέμα, ενώ οι περισσότερες εξ αυτών έχουν διεξαχθεί σε πειραματόζωα.
Ωστόσο, πρόσφατα δημοσιεύθηκε μια μελέτη σε ανθρώπους η οποία έδειξε ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Η μελέτη δημοσιεύθηκε αρχές Ιανουαρίου στην επιθεώρηση «Ψυχοφαρμακολογία» και χρηματοδοτήθηκε από το Βρετανικό Ίδρυμα Καρδιάς.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, οι ενήλικοι άνδρες που έπιναν μαύρο τσάι τέσσερις φορές την ημέρα, επί έξι εβδομάδες, δεν αντιδρούσαν πιο ήρεμα όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με στρεσογόνα γεγονότα σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που έπιναν ένα ρόφημα με καφεΐνη το οποίο είχε γεύση τσαγιού αλλά δεν ήταν τσάι.
Ωστόσο, υπήρξαν ενδείξεις ότι οι λάτρεις του τσαγιού κατόρθωναν να ξαναβρίσκουν πιο γρήγορα την ψυχραιμία τους.

Στη μελέτη συμμετείχαν 75 άνδρες, οι οποίοι δεν έπιναν άλλα ροφήματα με καφεΐνη. Οι εθελοντές έπρεπε να παραστούν σε μια σειρά στρεσογόνων κοινωνικών εκδηλώσεων, ενώ οι ερευνητές μετρούσαν την αρτηριακή πίεση, τα ορμονικά επίπεδα και άλλους δείκτες του στρες τους.

Όλοι οι εθελοντές επέδειξαν παρεμφερείς αυξήσεις σε αυτούς τους δείκτες, δίχως να υπάρχει διαφορά υπέρ όσων έπιναν κανονικό μαύρο τσάι.

Ωστόσο οι τελευταίοι είχαν ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης (είναι η ορμόνη του στρες) μία ώρα μετά, στοιχείο που υποδηλώνει ότι η ορμόνη αυτή άρχισε να επιστρέφει νωρίτερα στα φυσιολογικά όρια. Το αν αυτό, όμως, παρέχει μακροχρόνια οφέλη παραμένει ασαφές, ενώ τα ευρήματα της μελέτης πρέπει να επιβεβαιωθούν και από άλλες, για να θεωρηθούν οριστικά.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

12o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ

12o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ
17-19 Μαρτίου 2011, Αθήνα
INFO: Triaena Tours & Congress S.A.
Τηλ.: 210 7499300
Fax: 210 7705752
E-mail: info@triaenatours.gr
Website: www.triaenatours.gr

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Οστεοαρθρίτιδα

Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας. Περισσότεροι από 100 εκατομμύρια  άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα. Επιδημιολογικά δεδομένα από το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών αναφέρουν ότι στην Ελλάδα η συνολική συχνότητα της συμπτωματικής οστεοαρθρίτιδας είναι 13,1% των ενηλίκων. Υπολογίζεται ότι περισσότερο από 1 εκατομμύριο Έλληνες - κατά άλλους 2 εκατομμύρια- πάσχουν από αυτή.
Η συχνότητα της νόσου αυξάνει με την ηλικία έτσι ώστε μετά τα 65 χρόνια, 3 στα 4 άτομα πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα ενώ περισσότερο από το 85% των ατόμων αυτών έχουν ευρήματα στις ακτινογραφίες των αρθρώσεων τους ακόμη και όταν δεν έχουν συμπτώματα. Ο αριθμός των ατόμων που πάσχει από οστεοαρθρίτιδα αυξάνει συνεχώς τα τελευταία χρόνια, λόγω της αύξησης του αριθμού των ηλικιωμένων ατόμων, ιδίως στις ανεπτυγμένες χώρες.
Οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις από την πάθηση είναι τεράστιες: αποχή από την εργασία, ευρεία χρήση φαρμάκων, χειρουργικές επεμβάσεις, αναπηρία. Αποτελεί μία από τις πιο συχνές αιτίες ανικανότητας.
Είναι ίσως η ποιο «αρχαία» νόσος. Η εξέταση οστών, προϊστορικών σκελετών από μούμιες Αιγυπτιακές, έδειξε ότι η οστεοαρθρίτιδα είναι τόσο παλαιά όσο και τα διάφορα θηλαστικά είδη.
Τι είναι
Πρόκειται για μια χρόνια πάθηση. Επειδή εμφανίζεται συνήθως αργά στην πορεία της ζωής, παλαιά θεωρείτο σαν φυσιολογικό  επακόλουθο της γήρανσης (ήταν γνωστή και ως εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων).
Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί  μεγάλη πρόοδος όσον αφορά την κατανόηση των παθοφυσιολογικών  μηχανισμών που οδηγούν στη νόσο. Σήμερα γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μεταβολική νόσο, με πολύπλοκους μηχανισμούς.
Η οστεοαρθρίτιδα προσβάλλει κυρίως τον αρθρικό χόνδρο. Ο χόνδρος είναι ο ιστός που καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες σαν μαξιλαράκι και βοηθά τα κόκαλα της άρθρωσης να γλιστρούν το ένα πάνω στο άλλο κατά την κίνηση. Είναι ένα ζωντανό υλικό που συνεχώς καταστρέφεται και ανανεώνεται, αποτελείται δε από κολλαγόνο, πρωτεογλυκάνες και κύτταρα, τα χονδροκύτταρα.
Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, το χονδροκύτταρο  διατηρεί μια ισορροπία ανάμεσα στις διεργασίες καταστροφής και ανανέωσης του χόνδρου.  Όταν αυτή η ισορροπία διαταραχθεί, υπέρ των καταστροφικών λειτουργιών, ο χόνδρος σπάζει, αποκτά ρωγμές και τελικά χάνεται εντελώς, αφήνοντας ακάλυπτες τις αρθρικές επιφάνειες.
Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται σε άτομα συνήθως μέσης ηλικίας (μετά τα 45), πιο συχνά τις γυναίκες. Στις περιπτώσεις που προσβάλλει ανθρώπους νεώτερης ηλικίας, συνήθως πρόκειται για την λεγόμενη δευτεροπαθή οστεοαρθρίτιδα, η πιο συχνή αιτία της οποίας είναι ο τραυματισμός της άρθρωσης.
Που οφείλεται
Η αιτία της πάθησης παραμένει άγνωστη. Ενοχοποιούνται πολλοί παράγοντες με κυριότερους τους:
- Παχυσαρκία: συνδέεται στενά με την οστεοαρθρίτιδα, κυρίως με την οστεοαρθρίτιδα των γονάτων.
- Ηλικία
-Γενετικούς παράγοντες (οι γυναίκες έχουν πιθανότητα 30-50% να κληρονομήσουν από την μητέρα τους την οστεοαρθρίτιδα χεριών)
- Τραυματισμούς της άρθρωσης
- Εργασία ή ενασχόληση με ορισμένα σπορ.
- Συγγενή αίτια (συγγενές εξάρθρημα του ισχίου, επιφυσιακές δυσπλασίες).
- Ενδοκρινολογικά αίτια (σακχαρώδης διαβήτης, μεγαλακρία).
-Άλλες παθήσεις των οστών (ρευματοειδής αρθρίτιδα, οστεονέκρωση, λοίμωξη).
Ποιες αρθρώσεις προσβάλλει
Προσβάλλονται συχνότερα η σπονδυλική στήλη (αυχένας –οσφύ), τα γόνατα, οι μικρές αρθρώσεις των χεριών και τα ισχία. Σπανιότερα μπορεί να προσβληθούν οι ώμοι, η στερνοκλειδική άρθρωση, οι αγκώνες, το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού κ.α.
Η οστεοαρθρίτιδα διακρίνεται σε δυο μορφές, την εντοπισμένη και την γενικευμένη μορφή. Η εντοπισμένη μορφή συνήθως προσβάλλει 2-3 αρθρώσεις, κυρίως αυτές που βαστάζουν βάρος, όπως τα γόνατα και τα ισχία. Στην γενικευμένη μορφή προσβάλλονται μαζί πολλές αρθρώσεις στο σώμα ( χέρια- γόνατα- ισχία- σπονδυλική στήλη).
Πώς εκδηλώνεται
Η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί πόνο, δυσκαμψία και περιορισμό της κινητικότητας της άρθρωσης που προσβάλλει. Σε πιο προχωρημένο στάδιο προκαλεί παραμόρφωση της άρθρωσης.
- Πόνος: εμφανίζεται συνήθως μετά από κούραση και υποχωρεί με την ανάπαυση. Όσο όμως η νόσος επιδεινώνεται ο πόνος γίνεται μόνιμος και εμφανίζεται ακόμη και την νύχτα κατά την διάρκεια του ύπνου. Επηρεάζεται από τις αλλαγές του καιρού, επιδεινώνεται από την υγρασία και το κρύο.
- Δυσκαμψία άρθρωσης: το «μάγγωμα», το οποίο εμφανίζεται όταν η άρθρωση μείνει πολλή ώρα αχρησιμοποίητη.
-  Κριγμός: είναι ένας ήχος που ακούει ο ασθενής ή και οι γύρω του όταν κινεί την άρθρωση. Οφείλεται στην τριβή ανάμεσα στα κόκαλα της άρθρωσης τα οποία δεν προστατεύονται πια από τον χόνδρο.
Στην οστεοαρθρίτιδα σπάνια έχουμε σημεία φλεγμονής στην άρθρωση που πάσχει, δηλαδή θερμότητα, ερυθρότητα και πρήξιμο. Δεν προσβάλλονται ποτέ εσωτερικά όργανα. Προσβολή εσωτερικών οργάνων και έντονα σημεία φλεγμονής της άρθρωσης έχουμε αντιθέτως στην ρευματοειδή αρθρίτιδα, η οποία είναι η δεύτερη πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας μετά την οστεοαρθρίτιδα. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι τελείως διαφορετικό νόσημα, καθώς ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα, έχει άλλη κλινική εικόνα και πορεία και τελείως διαφορετική θεραπεία.
Πώς εξελίσσεται
Ετυχώς, η οστεοαρθρίτιδα επιδεινώνεται με αργό ρυθμό. Εμφανίζει μια πορεία με υφέσεις και εξάρσεις, ενώ παραμένει στάσιμη κλινικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Συνήθως, οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα πονούν μεν, αλλά διατηρούν για πολλά χρόνια την κινητικότητα και λειτουργικότητα των αρθρώσεών τους.
Ποιες διαγνωστικές εξετάσεις γίνονται
Όταν υπάρχει πόνος, δυσκαμψία ή διόγκωση σε μια άρθρωση διάρκειας μεγαλύτερης των δυο βδομάδων, πρέπει να επισκεπτόμαστε τον ειδικό γιατρό. Ο γιατρός, αφού πάρει ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό, θα εξετάσει όλες τις αρθρώσεις του ασθενούς, ιδιαίτερα προσεκτικά αυτές που πάσχουν.  Ακολούθως θα δώσει γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων, ειδικές εξετάσεις όπως είναι ο ρευματοειδής παράγων (RA test) και οι δείκτες φλεγμονής (ΤΚΕ-CRP), ακτινογραφίες και σε μερικές περιπτώσεις αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία της προσβεβλημένης άρθρωσης.
Συνήθως,  στην οστεοαρθρίτιδα οι γενικές εξετάσεις αίματος είναι φυσιολογικές, ο ρευματοειδής παράγων είναι αρνητικός και οι δείκτες φλεγμονής αρνητικοί. Οι ακτινογραφίες δείχνουν στένωση του μεσάρθριου διαστήματος, δηλαδή του διαστήματος ανάμεσα στα κόκαλα της άρθρωσης, που υποδηλώνει την καταστροφή του χόνδρου. Συχνά υπάρχουν οστεόφυτα (οστικές προεξοχές) στα όρια της άρθρωσης, σκλήρυνση του οστού κάτω από την άρθρωση και σε προχωρημένη νόσο κύστεις και διαβρώσεις. Οι ακτινογραφίες μας δίνουν πληροφορίες σχετικά με την βαρύτητα της νόσου και τον ρυθμό επιδείνωσης.
Πολλές φορές όμως δεν συμφωνούν τα ακτινολογικά ευρήματα με την κλινική εικόνα, δηλαδή μπορεί ο ασθενής να πονά πολύ ενώ οι ακτινογραφίες δεν δείχνουν σοβαρή νόσο και το αντίθετο.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο γιατρός συστήνει αρθροσκόπηση.  Ένας μικρός σωλήνας εισάγεται στην άρθρωση κάτω από γενική αναισθησία και ο γιατρός βλέπει τις φθορές στον χόνδρο και τα άλλα στοιχεία της άρθρωσης. Αν κρίνεται αναγκαίο, μπορεί να πάρει βιοψία αλλά και να καθαρίσει την άρθρωση από σπασμένα κομματάκια χόνδρου ή κόκαλου.
Πώς αντιμετωπίζεται
Σκοπός της θεραπείας στην οστεοαρθρίτιδα είναι να ανακουφίσουμε τον ασθενή από τον πόνο, να βελτιώσουμε την κινητικότητα και την δυσκαμψία της άρθρωσης που πάσχει και κυρίως να σταματήσουμε τις διεργασίες που οδηγούν σε καταστροφή του χόνδρου έτσι ώστε να προλάβουμε την παραμόρφωση και την μόνιμη αναπηρία.
Η θεραπεία προσαρμόζεται από τον έμπειρο γιατρό στον κάθε ασθενή, ανάλογα με τις αρθρώσεις που είναι προσβεβλημένες, την βαρύτητα της προσβολής και τις προσδοκίες, ανάγκες και τον τρόπο ζωής του κάθε ασθενούς. Σήμερα, υπάρχουν μη φαρμακολογικές θεραπείες, φάρμακα και χειρουργικές επεμβάσεις.
1. Μη φαρμακολογικές θεραπείες: συνήθως είναι οι πρώτες θεραπείες που συστήνονται στον ασθενή και φαίνεται να βελτιώνουν τα συμπτώματα της νόσου. Περιλαμβάνουν:
- Ανάπαυση: ο ασθενής πρέπει να αναπαύεται συχνά μέσα στην διάρκεια της ημέρας, ιδιαίτερα εάν εμφανισθεί πόνος μετά από μια εργασία. Είναι απαραίτητο να βρεθεί ισορροπία ανάμεσα στην ανάπαυση και τη σωστή άσκηση. Η σημαντική έλλειψη δραστηριότητας δεν φαίνεται να βοηθά, ενώ αντίθετα οδηγεί σε απώλεια μυϊκής μάζας και μεγάλη επιδείνωση της κινητικότητας της άρθρωσης.
- Απώλεια βάρους: πολλές επιστημονικές εργασίες έχουν δείξει ότι η απώλεια έστω και λίγων κιλών βοηθά σημαντικά στην πρόληψη της νόσου, επιβραδύνει την εξέλιξη της βλάβης σε ήδη προσβεβλημένες αρθρώσεις, ενώ μειώνει σημαντικά τον πόνο στα γόνατα και τα ισχία.
- Φυσικοθεραπεία: η σωστή φυσικοθεραπεία και άσκηση δυναμώνει το μυϊκό σύστημα, βελτιώνει την κίνηση των αρθρώσεων ενώ χαρίζει ψυχική ευεξία. Το πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και άσκησης πρέπει να καθορίζεται από ειδικό φυσίατρο σε συνεργασία με τον θεράποντα γιατρό και να προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε ασθενή. Ο ασθενής πρέπει να εκπαιδεύεται σε βασικές αρχές προφύλαξης των προσβεβλημένων αρθρώσεων, όπως αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν υπερβολική καταπόνηση της άρθρωσης (να αποφεύγει τις σκάλες όταν πάσχει από οστεοαρθρίτιδα γονάτων ή ισχίων, να αποφεύγει την ανύψωση βαριών αντικειμένων εάν πάσχει από οστεοαρθρίτιδα της οσφυϊκής μοίρας). Η χρήση θερμού ή ψυχρού στην προσβεβλημένη άρθρωση βοηθά στην ανακούφιση του πόνου και της δυσκαμψίας.
-Χρήση βοηθημάτων: η χρήση βακτηρίας, περιπατητήρων τύπου Π, ναρθήκων, ανατομικών παπουτσιών, ειδικών πελμάτων και ορθώσεων, αυχενικού κολάρου ή ζώνης για την οσφύ βοηθούν ανάλογα με την περίπτωση σημαντικά.
- Σωστή εκπαίδευση: Η χρόνια αρθρίτιδα προκαλεί πόνο στον ασθενή ενώ περιορίζει σημαντικά την κίνηση και τις φυσικές του δραστηριότητες. Συχνά βιώνει συναισθήματα άγχους, κατάθλιψης και χαμηλής αυτοεκτίμησης  και οδηγείται  σε απόσυρση, κοινωνική απομόνωση και άρνηση να παλέψει την νόσο του και γενικά συνεργάζεται δυσκολότερα με τον γιατρό. Έχει φανεί ότι η σωστή ενημέρωση του ασθενή ή συζήτηση με τον γιατρό για τις διάφορες θεραπευτικές παρεμβάσεις, ενίοτε η ψυχολογική στήριξη (ατομική ή με συμμετοχή σε ομάδες) βοηθούν σημαντικά στον καλύτερο έλεγχο της νόσου. Ο ασθενής μαθαίνει να εστιάζει στις δυνατότητες και όχι στις αδυναμίες του, να μοιράζει τις καθημερινές δραστηριότητες ώστε να μην καταπονεί τις αρθρώσεις, να αναπαύεται, να τρέφεται υγιεινά, να γυμνάζεται ώστε να διατηρεί καλό μυϊκό σύστημα, να ελέγχει το άγχος, να εφευρίσκει δραστηριότητες που τον ευχαριστούν και να διατηρεί τις κοινωνικές σχέσεις με φίλους και την οικογένεια ζητώντας βοήθεια σε πρακτικά θέματα και ψυχολογική υποστήριξη.
2. Φάρμακα: Στην οστεοαρθρίτιδα χρησιμοποιούνται τα εξής φάρμακα:
- Φάρμακα τροποποιητικά των συμπτωμάτων: εδώ ανήκουν φάρμακα πού μειώνουν τον πόνο (παυσίπονα). Συνήθως χρησιμοποιούνται τα απλά αναλγητικά του τύπου της παρακεταμόλης ή ενισχυμένα με κωδεΐνη. Σε περιπτώσεις βαριάς οστεοαρθρίτιδας με έντονο πόνο, μπορεί να χρησιμοποιηθούν ισχυρότερα παυσίπονα που ανήκουν στην κατηγορία των οπιοειδών. Καλό είναι να χρησιμοποιούνται για μικρό χρονικό διάστημα, γιατί προκαλούν εθισμό.
Συχνά, συνταγογραφούνται τα μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) κλασικά ή νεότερα (κοξίμπες). Τα φάρμακα αυτά βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου ενώ παράλληλα μειώνουν την φλεγμονή. Πρέπει να χορηγούνται με την οδηγία και παρακολούθηση γιατρού, να λαμβάνονται για λίγες ημέρες μόνο, κατά τις εξάρσεις της νόσου, και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που υπάρχουν έντονα σημεία φλεγμονής. Έχουν σημαντικές παρενέργειες από το γαστρεντερικό σύστημα, το καρδιαγγειακό και τους νεφρούς, ενώ είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα σε ηλικιωμένα άτομα, που είναι και οι περισσότεροι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα.
- Φάρμακα τροποποιητικά της νόσου ή χονδροπροστατευτικά φάρμακα: τα τελευταία χρόνια γίνεται πολλή έρευνα και νέα γνώση έχει αποκτηθεί σχετικά με την παθογένεια της νόσου. Γνωρίζουμε καλύτερα ποιες χημικές ουσίες ευνοούν την φθορά του χόνδρου και ποιες τον προστατεύουν και προσπαθούμε να φτιάξουμε φάρμακα που να εμποδίζουν την δράση των ουσιών καταστροφής καθώς και φάρμακα που να δρουν προστατευτικά.
Από διάφορες επιστημονικές εργασίες φαίνεται ότι κάποιες ουσίες που υπάρχουν φυσιολογικά στον οργανισμό (θειική γλυκοζαμίνη, θειική χονδροϊτίνη, διασερεΐνη) ανακουφίζουν από τον πόνο, έχουν αντιφλεγμονώδη δράση ενώ παράλληλα προφυλάσσουν τον χόνδρο από την φθορά και ενισχύουν την επιδιόρθωση του. Η δράση τους αργεί να εμφανισθεί (πάνω από μήνα) και πρέπει να λαμβάνονται για τουλάχιστον ένα χρόνο. Δεν έχουν σοβαρές παρενέργειες, μπορεί όμως σε κάποιους ανθρώπους να προκαλέσουν μαλακά κόπρανα ή ήπια διάρροια.
- Ενδοαρθρικές εγχύσεις: πρόκειται για έγχυση φαρμάκων μέσα στην άρθρωση. Γίνεται πάντα από ειδικό έμπειρο γιατρό, κάτω από άσηπτες συνθήκες, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να μολυνθεί η άρθρωση.
- Τοπικές αλοιφές: περιέχουν συνήθως φάρμακα με αντιφλεγμονώδη ή μυοχαλαρωτική δράση και δρουν τοπικά. Ανακουφίζουν από τον πόνο και τον μυϊκό σπασμό, ενώ δεν έχουν σοβαρές παρενέργειες. Υπάρχουν επίσης κρέμες για τοπική χρήση, που περιέχουν μια που παράγεται από το φυτό καυτή πιπεριά και η οποία δρα παυσίπονα, απομακρύνοντας από τις νευρικές απολήξεις μια ουσία και προκαλεί πόνο. Δημιουργεί αρχικά τοπικό κάψιμο, που υποχωρεί με την συχνή χρήση. Χρησιμοποιείται πολλές φορές την ημέρα για πολύ καιρό.
3.Χειρουργικές επεμβάσεις: χρειάζονται σε περιπτώσεις βαριάς οστεοαρθρίτιδας, η οποία έχει προκαλέσει σοβαρή παραμόρφωση της άρθρωσης, διαταραχή της λειτουργίας της με αποτέλεσμα συνεχή πόνο και δυσκολία στην καθημερινή δραστηριότητα του ασθενούς. Διάφορες τεχνικές χρησιμοποιούνται ανάλογα με περίπτωση:
- Αρθροσκόπηση: για καθαρισμό της άρθρωσης από ξένα σώματα, κομματάκια χόνδρου ή κόκαλου, αφαίρεση μεγάλων οστεοφύτων, απόξεση χόνδρου ή υμενεκτομή (αφαίρεση του υμένα που τυλίγει εσωτερικά την άρθρωση).
- Οστεοτομίες ή Αρθρόδεση
- Αρθροπλαστική: είναι η αντικατάσταση της κατεστραμμένης  άρθρωσης από τεχνητή άρθρωση.
Δοκιμάζεται η εμφύτευση χόνδρινων ή οστεοχόνδρινων μοσχευμάτων ή χονδροκυττάρων σε περιοχές του χόνδρου που έχουν υποστεί καταστροφή. Σήμερα εφαρμόζεται σε περιπτώσεις που τα ελλείμματα του χόνδρου είναι μικρά, συνήθως σε νέα άτομα μετά από τραυματισμό. Ίσως μελλοντικά να εφαρμοσθούν γενικότερα στην οστεοαρθρίτιδα για την επιδιόρθωση του χόνδρου.
Θεραπείες του μέλλοντος
Ελπίζουμε στις γονιδιακές θεραπείες. Πρόκειται για  παραγωγή και μεταφορά με κατάλληλο μεταφορέα μέσα στο χονδροκύτταρο, ειδικών γονιδίων που καθοδηγούν το χονδροκύτταρο στην παραγωγή ουσιών προστατευτικών του χόνδρου.
Εναλλακτικές θεραπείες
Συμπληρώνουν τις κλασικές θεραπείες. Υπάρχουν πολλές και πρέπει με την βοήθεια του γιατρού να επιλέγεται τι θα βοηθήσει τον καθένα, γιατί άλλη ταιριάζει στον ένα ασθενή και άλλη στον άλλο. Καλό είναι να χρησιμοποιούνται με προσοχή και χωρίς να εγκαταλείπονται τα κλασικά φάρμακα.
Υπάρχουν:
- Διάφοροι τύποι μασάζ: το μασάζ μειώνει το στρες και τον μυϊκό σπασμό, βοηθά το σώμα να παράγει ενδορφίνες που καταπολεμούν τον πόνο, βελτιώνει τον ύπνο και την ψυχική διάθεση.
- Ιαματικά λουτρά
- Βελονισμός: απελευθερώνει ενδορφίνες που έχουν παυσίπονη δράση.
- Συμπληρώματα διατροφής και διάφορες φυσικές ουσίες

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Σταυρόλεξα, διάβασμα και Αλτσχάιμερ

Οι διάφορες νοητικές δραστηριότητες, όπως το λύσιμο σταυρόλεξων και παζλ ή το διάβασμα, μπορεί να καθυστερήσουν την εμφάνιση άνοιας και Αλτσχάιμερ στα άτομα της τρίτης ηλικίας, όμως από τη στιγμή που η πάθηση εκδηλωθεί, θα ακολουθήσει ταχύτερη επιδείνωση, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη, υπό τον δρα Ρόμπερτ Γουίλσον του Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου Ρας του Σικάγο, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Neurology" της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερ, συμπέρανε ότι οι νοητικές ασκήσεις προστατεύουν μεν τον εγκέφαλο από νευροεκφυλιστικές παθήσεις, όπως η άνοια και το Αλτσχάιμερ, όμως από τη στιγμή που τα συμπτώματα θα εκδηλωθούν, η εξέλιξη της πάθησης θα είναι ταχύτερη, απ’ ό,τι αν δεν είχε προϋπάρξει αυτή η νοητική εξάσκηση.
Οι ερευνητές μελέτησαν επί 12 χρόνια περισσότερα από 1.150 άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, που ασχολούνταν με διάφορες νοητικές δραστηριότητες, όπως σταυρόλεξα, πάζλ, σκάκι, διάφορα χόμπι, ανάγνωση βιβλίων και άλλων εντύπων, παρακολούθηση τηλεόρασης ή ραδιοφώνου, επισκέψεις σε μουσεία κ.α. Διαπιστώθηκε ότι, όντως, όσο πιο δραστήριοι νοητικά ήσαν οι ηλικιωμένοι τόσο πιο αργά μειώνονταν οι εγκεφαλικές λειτουργίες τους, όμως από τη στιγμή που θα γινόταν η διάγνωση για Αλτσχάιμερ ή άνοια, η νόσος εξελισσόταν τόσο πιο γρήγορα όσο περισσότερη νοητική δραστηριότητα είχε προϋπάρξει.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ποικίλες νοητικές δραστηριότητες βελτιώνουν την ικανότητα του εγκεφάλου να διατηρεί τις φυσιολογικές λειτουργίες του, ακόμα κι όταν η πάθηση ήδη εξελίσσεται στο υπόβαθρο χωρίς ορατά συμπτώματα, με αποτέλεσμα ο νους να μπορεί να αντισταθμίσει - για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον- τις σημαντικές παθολογικές αλλαγές (καταστροφή νευρικών κυττάρων) που παράλληλα βρίσκονται σε εξέλιξη. Από τη στιγμή, όμως, που η πάθηση εκδηλωθεί φανερά (π.χ. με σταδιακή απώλεια της μνήμης) αναπτύσσεται πλέον πιο γρήγορα, επειδή στην πραγματικότητα βρίσκεται ήδη σε πιο προχωρημένο στάδιο, απλώς είχε "καμουφλαριστεί" από την προηγούμενη νοητική δραστηριότητα.
"Στην ουσία, η έρευνα δείχνει ότι η ωφέλεια από την καθυστέρηση στην αρχική εκδήλωση της πάθησης έχει ως τίμημα την ταχύτερη επιδείνωση της άνοιας στη συνέχεια", δήλωσε ο κ. Γουίλσον, ο οποίος, πάντως, πρόσθεσε ότι τελικά οι νοητικές δραστηριότητες "μειώνουν τη συνολική διάρκεια του χρόνου που ένας άνθρωπος μπορεί να υποφέρει από άνοια".
Η άνοια -που συνήθως εμφανίζεται στην τρίτη ηλικία- είναι μια κατάπτωση των νοητικών λειτουργιών, ιδίως της μνήμης, που προκαλείται κυρίως από τη νόσο Αλτσχάιμερ, αλλά επίσης μπορεί να προκληθεί από τη νόσο Πάρκινσον, από εγκεφαλικό ή από κάποια μόλυνση του εγκεφάλου.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

iPhone ECG, το καρδιογράφημα έγινε iPhone app

Τί θα λέγατε αν μαζί με το iPhone 4 και μια ειδική θήκη για αυτό θα μπορούσατε να έχετε κάθε στιγμή την δυνατότητα για...

 καρδιογράφημα;
Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, το iPhonECG κάνει αυτό ακριβώς χρησιμοποιώντας την δημιουργικότητα ενός γιατρού, τα ηλεκτρονικά του iPhone 4 και φυσικά δύο ηλεκτρόδια στο πίσω μέρος της θήκης που φιλοξενεί το iPhone. Το iPhonECG χρειάζεται κάτι σαν ένα δευτερόλεπτο για να ξεκινήσει να καταγράφει δεδομένα που μεταδίδει κάπου κεντρικά ενώ μετά από 2-3 δευτερόλεπτα ανιχνεύει και τον παλμό της καρδιάς. Λύση που πάει παντού και πάντα, δουλεύει ασύρματα και μπορεί να σώσει ζωές όταν ο γιατρός δεν μπορεί να βρίσκεται κοντά στον ασθενή. Η επίσημη παρουσίαση του iPhonECG θα γίνει στην CES 2011 σε μερικές ημέρες.

 

Πηγή: pestaola.gr

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Ένα επτάχρονο παιδί πέθανε την Παρασκευή από τον ιό της γρίπης Α (H1N1), ανακοίνωσε το Σάββατο ένας υπεύθυνος των υπηρεσιών...

Ένα επτάχρονο παιδί πέθανε την Παρασκευή από τον ιό της γρίπης Α (H1N1), ανακοίνωσε το Σάββατο ένας υπεύθυνος των υπηρεσιών...

 υγείας. Είναι η πρώτη περίπτωση θανάτου που συνδέεται με την ασθένεια αυτή η οποία καταγράφηκε αυτό το χειμώνα στη Σουηδία.

Το αγοράκι ήταν ένας από τους τρεις ασθενείς από τον ιό H1N1 οι οποίοι εισήχθησαν σε διάφορες υπηρεσίες εντατικής φροντίδας της περιοχής Σκάνι (νότια), δήλωσε ο Περ Χάγκσταμ, του Σουηδικού Ινστιτούτου Ελέγχου Μεταδοτικών Ασθενειών. Πέθανε στο Χέλσινγκμποργκ.

Οι τρεις άρρωστοι είχαν το κοινό ότι ήταν ασθενείς που διέτρεχαν κίνδυνο, που παρουσίαζαν για παράδειγμα κι άλλα παθολογικά προβλήματα με περιπλοκές, δήλωσε ο Χάγκσταμ στην τοπική εφημερίδα Χέλσινγκμποργκς Ντάγκμπλαντ.

Έως τις 26 Δεκεμβρίου 2010 είχαν καταγραφεί 65 περιπτώσεις μόλυνσης απο τον ιό H1N1, σύμφωνα με το Ινστιτούτο. Τριάντα Σουηδοί πέθαναν από τα επακόλουθα της ασθένειας αυτής τον περασμένο χειμώνα

Πηγή: protothema.gr

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Οστεοπόρωση..

Η οστεοπόρωση και τα οστεοπορωτικά κατάγματα χαρακτηρίζονται από υψηλή θνησιμότητα, αφού το 25% των ανδρών και των γυναικών με κάταγμα του ισχίου πεθαίνουν μέσα στον 1ο χρόνο.
Η πάθηση πολύ συχνά δεν έχει συμπτώματα, ιδίως κατά τα αρχικά στάδια της νόσου. Ένα κάταγμα μετά από ελαφρύ τραυματισμό ή και χωρίς έκδηλη τραυματική αιτία, αποτελεί την συνήθη πρώτη σαφή κλινική εκδήλωση της οστεοπόρωσης.
Η οστεοπόρωση εμφανίζεται συνήθως σε ανθρώπους άνω των 50 ετών. Η ιδιοπαθής μορφή της πάθησης  αφορά την πλειονότητα των περιπτώσεων και εκδηλώνεται είτε μετά την εμμηνόπαυση στις γυναίκες (μετεμμηνοπαυσιακή) είτε σε ηλικίες άνω των 70 ετών (γεροντική). Σπανιότερα εμφανίζεται και σε νεαρά άτομα.
Σε μικρότερο ποσοστό προκαλείται από άλλες αιτίες (δευτεροπαθής οστεοπόρωση), όπως εξαιτίας χρόνιων ή κακοηθών νοσημάτων ή μακροχρόνιας χορήγησης φαρμάκων.
Εκτός από την ηλικία, σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της πάθησης παίζει η διατροφή, η σωματική άσκηση, το κάπνισμα αλλά και η κληρονομικότητα. Οι ειδικοί τονίζουν ότι η πρόληψη της οστεοπόρωσης πρέπει να ξεκινά από την παιδική και εφηβική ηλικία, οπότε και ‘κτίζεται’ ο σκελετός μας.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

3o Πανελλήνιο Ψυχιατρικό Συνέδριο στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Κηλλήνη Ηλέίας 2-5/6/2011

Η Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Πατρών διοργανώνει το 3o Πανελλήνιο Ψυχιατρικό Συνέδριο στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στο Ξενοδοχείο Grecotel στην Κηλλήνη Ηλέίας από 2 έως 5 Ιουνίου 2011.
Πληροφορίες: Ε-VIP Events & Congresses, Τ.Θ. 2816, Άστρος, 220 01, Τηλ.: 2755022201, Fax: 2755023993 E-mail: e-vip@otenet.gr   , www.e-vip.com.gr

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Υπογονιμότητα

Η συχνότερη αιτία εμφάνισης προβλημάτων τεκνοποίησης είναι ο χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων στους άνδρες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν στο σπέρμα υπάρχουν λιγότερα από 20 εκατομμύρια σπερματοζωάρια ανά κυβικό εκατοστό, τότε είναι μειωμένες οι πιθανότητες γονιμοποίησης.
Από την άλλη, ενώ η παραγωγή σπέρματος στους άνδρες είναι ισόβια, οι γυναίκες έχουν καθορισμένο αριθμό ωαρίων. Στην ηλικία έναρξης της περιόδου, οι ωοθήκες περιέχουν 250.000 περίπου ωοθυλάκια, καθένα από τα οποία μπορεί δυνητικά να απελευθερώσει ένα ωάριο κάθε μήνα. Όμως κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ζωής της γυναίκας η ωοθυλακιορρηξία δεν θα συμβεί παραπάνω από 500 φορές.
Στα τέλη της τέταρτης δεκαετίας της ζωής της, κατά την οποία σήμερα πολλές γυναίκες προσπαθούν να τεκνοποιήσουν, μειώνεται σημαντικά η αναπαραγωγική της ικανότητα όχι μόνο γιατί μειώνεται η ποιότητα των ωαρίων αλλά και επειδή μπορεί να μην επιτυγχάνεται ωοθυλακιορρηξία κάθε μήνα. Κοντά στην ηλικία των πενήντα, τα λίγα ωοθυλάκια που έχουν απομείνει δεν ωριμάζουν και έτσι η γυναίκα οδηγείται στην εμμηνόπαυση.
Η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή καλύπτει ένα ευρύ φάσμα «θεραπειών» της υπογονιμότητας, όπως τη σπερματέγχυση, την πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας και την εξωσωματική γονιμοποίηση. Ένα ζευγάρι πρέπει να καταφύγει στη βοήθεια ενός ειδικού σε θέματα γονιμότητας όταν επί 12 έως 18 μήνες προσπαθεί συνειδητά να τεκνοποιήσει αλλά δεν τα καταφέρνει.
Ο έλεγχος για τη γονιμότητα περιλαμβάνει τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού και από τους δύο συντρόφους καθώς και διενέργεια κλινικών και παρακλινικών εξετάσεων. Ο άνδρας ελέγχεται για την ποιότητα και την ποσότητα του σπέρματος ενώ η γυναίκα υποβάλλεται συνήθως σε ένα υπερηχογράφημα των έσω γεννητικών οργάνων, σε ορμονικό έλεγχο καθώς και έλεγχο διαβατότητας των σαλπίγγων.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Μύθοι & πραγματικότητα για τον πυρετό

Ο πυρετός, ωστόσο, μπορεί να εκδηλωθεί και ως παρενέργεια φαρμάκων ή να υποδηλώνει ένα σοβαρότερο νόσημα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όταν η εμπύρετη κατάσταση διαρκεί περισσότερο από μια εβδομάδα, απαιτείται η επίσκεψη στον ειδικό.
Ο κύριος Ανδρέας Κωνσταντίνου, Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής, εξηγεί πότε έχουμε πυρετό, ποιο θερμόμετρο καταγράφει καλύτερα την θερμοκρασία του σώματος αλλά και πώς αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά οι εμπύρετες καταστάσεις.

• Ο πυρετός αποτελεί φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού. Ο πυρετός αποτελεί μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού σε διάφορα ερεθίσματα, όπως στα μικρόβια, τους ιούς, τους μύκητες, τα πρωτόζωα, τις ανοσολογικές αντιδράσεις, σε διάφορα φάρμακα. Όταν ένας υγιής οργανισμός έλθει σε επαφή με έναν από αυτούς τους παράγοντες θα αντιδράσει με αποτέλεσμα την εμφάνιση πυρετού.
• Έχουμε πυρετό όταν η θερμοκρασία του σώματος ξεπερνά τους 37 βαθμούς Κελσίου.  Πυρετό έχουμε όταν η μέτρηση της θερμοκρασίας της μασχάλης ξεπερνά τους 37.6ο C – 37.8ο C, της στοματικής κοιλότητας τους 37.8ο C και του ορθού τους 38.2ο C. Οι τιμές αυτές αφορούν τους εφήβους και τους ενήλικες ενώ για τους υπερήλικες και τα βρέφη τα όρια διαφέρουν: θερμοκρασία άνω των 37.4ο C για τους υπερήλικες και άνω των 38.5ο C για τα βρέφη υποδηλώνει πυρετό. Θερμοκρασίες του σώματος που κυμαίνονται μεταξύ 36.8ο C- 37.5ο C είναι γνωστές ως ‘δέκατα’, που όταν διαρκούν περισσότερο από 3 εβδομάδες χρήζουν ελέγχου, καθώς μπορεί να οφείλονται σε λοιμώξεις, χρόνια νοσήματα ή υψηλού δυναμικού νοσήματα (νεοπλάσματα, λεμφώματα, κ.λ.π.)
• Τα ηλεκτρονικά θερμόμετρα είναι πιο ακριβή στην μέτρηση της θερμοκρασίας σώματος. Σήμερα, γίνεται ευρεία χρήση ηλεκτρονικών θερμομέτρων, με τα οποία μπορεί να γίνει μέτρηση της θερμοκρασίας στο αυτί, στο ορθό και την περιοχή της κροταφικής αρτηρίας. Η χρήση τους είναι απλή, ταχεία και δεν επηρεάζεται από παράγοντες όπως ιδρώτας, αγγειακή κυκλοφορία και συνεργασία του ασθενούς. Είναι επίσης το πιο κατάλληλο θερμόμετρο για τη μέτρηση του πυρετού στα παιδιά.
• Ο πυρετός που διαρκεί περισσότερο τέσσερις ημέρες είναι ανησυχητικός. Οι συνήθεις πυρετοί από ιογενείς λοιμώξεις διαρκούν 3-5 ημέρες. Ο πυρετός που διαρκεί περισσότερο από μια εβδομάδα χρήζει ελέγχου από ειδικούς, ενώ όταν διαρκεί περισσότερο από 3 εβδομάδες χαρακτηρίζεται ως πυρετός αγνώστου αιτιολογίας. Ως πυρετός αγνώστου αιτιολογίας χαρακτηρίζεται επίσης και κάθε πυρετός μεγαλύτερος των επτά ημερών, που στο διάστημα αυτό ο ασθενής έχει υποβληθεί στον βασικό εργαστηριακό έλεγχο (γενική αίματος, βιοχημικός έλεγχος, ακτινογραφίες).
• Πυρετός που συνοδεύεται από έντονη συμπτωματολογία υποδηλώνει κάποιο άλλο νόσημα. Σε αυτή την περίπτωση, συνήθως υποδηλώνεται μικροβιακή λοίμωξη. Ο υψηλός πυρετός που συνοδεύεται από πονοκέφαλο είναι ύποπτος για μηνιγγίτιδα, ο πυρετός που συνυπάρχει με βήχα υποδηλώνει πνευμονία, ενώ ο πυρετός που συνδυάζεται με ρινική συμφόρηση, αρθραλγίες και μυαλγίες υπάρχει στις ιογενείς λοιμώξεις. Τέλος, πυρετός που συνοδεύεται από διάρροια, εμετούς και κοιλιακό άλγος αποτελεί ύποπτο εύρημα για σκωληκοειδίτιδα, χολοκυστίτιδα και γαστρεντερίτιδα.
• Ορισμένα φάρμακα προκαλούν πυρετό. Μια σημαντική κατηγορία στον πυρετό αγνώστου αιτιολογίας είναι ο πυρετός από φάρμακα. Οι κατηγορίες των φαρμάκων που προκαλούν πυρετό είναι τα αντιβιοτικά, τα βαρβιτουρικά, τα υπακτικά, η αλλοπουρινόζη, τα αντιεπιληπτικά.
• Ο πυρετός αντιμετωπίζεται μόνο με αντιπυρετικά φάρμακα. Εκτός από τη χρήση αντιπυρετικών φαρμάκων, όπως παρακεταμόλης, ασπιρίνης, μη στεροειδών αντιφλεγμονώδων φαρμάκων και κορτιζόνης, ο πυρετός μπορεί να αντιμετωπιστεί και με τη χρήση ψυχρών επιθεμάτων, επιθεμάτων πάγου σε μασχάλες και βουβώνες καθώς και με τη χορήγηση κρύων υγρών. Σημαντική είναι και η χορήγηση υδαρών και ελαφρών τροφών (φτωχών σε λιπαρά), η διαμονή σε δροσερό περιβάλλον καθώς και το μπάνιο με νερό στη θερμοκρασία του σώματος.
• Η χρήση οινοπνεύματος βοηθά στην ελάττωση του πυρετού. Η χρήση οινοπνεύματος από μόνη της δεν βοηθά στην ελάττωση του πυρετού. Λόγω της μη απορρόφησης του οινοπνεύματος από το δέρμα είναι σκόπιμο να αναμειγνύεται με νερό ώστε να αυξάνεται η απορρόφηση από το σώμα του υγρού μείγματος και να ελαττώνεται η θερμοκρασία του σώματος.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

η Δευτέρα η γενική συνέλευση των φαρμακοποιών

Έκτακτη γενική συνέλευση πραγματοποιεί τη Δευτέρα στις 11 το πρωί ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος, προκείμενου να...

 ενημερωθούν τα μέλη του για τις τελευταίες εξελίξεις.

Στην πρόσφατη συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδο, οι φαρμακοποιοί αποδέχτηκαν τη συστέγαση νέων φαρμακοποιών, την κλιμακωτή έκπτωση των φαρμακείων προς τα ασφαλιστικά ταμεία και την αλλαγή του πληθυσμιακού κριτηρίου για το άνοιγμα φαρμακείου, διαφωνώντας ωστόσο στο ποσοστό αναλογίας κατοίκων - φαρμακείων.

Διαφωνούν πάντως με την κατάργηση της κληρονομικότητας της άδειας και τη λειτουργία όλων των φαρμακείων το Σάββατο.

Ο διάλογος θα συνεχιστεί έως τις 8 Φεβρουαρίου.

Τονίζεται ότι ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών, Κώστας Λουράντος έχει δηλώσει ότι προς το παρόν οι φαρμακοποιοί δε θα προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις

 

Πηγή : skai.gr

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Η υγεία των ποδιών

Ο Λευτέρης Βογιατζόγλου, ειδικός ποδολόγος, καταρρίπτει τους μύθους που επικρατούν για παθήσεις των πελμάτων, όπως τους κάλους και τα κότσια, ενώ μας δίνει και χρηστικές πληροφορίες για την επιλογή σωστών υποδημάτων.
Τους κάλους στα πόδια μπορούμε να τους κόβουμε μόνοι μας με ένα απλό ψαλιδάκι

Ο κάλος αναπτύσσεται ως αντίδραση της επιδερμίδας στην πίεση και την τριβή.  Στις περισσότερες περιπτώσεις ο κάλος δεν εξαλείφεται και αντιμετωπίζεται συντηρητικά.  Η ενδεδειγμένη αφαίρεση του κάλου γίνεται με τη χρήση χειρουργικού νυστεριδίου από κάποιον ειδικό. Στη συνέχεια, συνιστάται από τον πάσχοντα η συχνή ενυδάτωση της περιοχής όπου αναπτύσσεται ο κάλος. Σε περίπτωση που κάποιος θέλει να αντιμετωπίσει μόνος του τους κάλους η πιο ασφαλής μέθοδος είναι η απομάκρυνσή του με ελαφρόπετρα ύστερα από ποδόλουτρο.   
Για την εμφάνιση των κοτσιών στα πόδια ευθύνονται τα παπούτσια

Η παραμόρφωση αυτή είναι συνήθως αποτέλεσμα δυσλειτουργίας κατά τη διάρκεια της βάδισης . Πιο συγκεκριμένα, η δυσλειτουργία αυτή είναι ο  υπερβολικός πρηνισμός, δηλαδή η πτώση της πτέρνας προς τα μέσα με ταυτόχρονη πτώση της ποδικής καμάρας.  Στις περιπτώσεις που υπάρχει η προδιάθεση για την δημιουργία της συγκεκριμένης παραμόρφωσης, ένα στενό παπούτσι μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία ή να αποτελέσει τον καταλύτη ώστε να οδηγηθούμε στο κότσι. 
Η πλατυποδία δεν αντιμετωπίζεται στους ενήλικες

Η πλατυποδία δε μπορεί να αντιμετωπιστεί στους ενήλικες, αλλά μπορούν να αντιμετωπιστούν τα συμπτώματά της. Σε αντίθεση με το πέλμα του παιδιού, το πόδι του ενήλικα δεν είναι αρκετά εύκαμπτο ώστε να μπορέσει ένα ορθοπεδικό υπόδημα ή ένα ειδικό πέλμα (ορθωτικό) να τροποποιήσει την αρχιτεκτονική του.  Έτσι, σε περιπτώσεις πλατυποδίας στους ενήλικες, θα δοθεί η κατάλληλη θεραπεία (συνήθως με ένθετα πέλματα στα παπούτσι ύστερα από λήψη πελματογραφήματος) με σκοπό την αντιμετώπιση οποιασδήποτε ενόχλησης, η οποία βρίσκεται σε συνάρτηση με την πλατυποδία και όχι με σκοπό να αλλάξει την ανατομία του ποδιού. 
Οι μύκητες στα πόδια εμφανίζονται λόγω κακής υγιεινής
Οι μυκητιάσεις αναπτύσσονται σε περιβάλλον έντονης υγρασίας. Όταν δε στεγνώνουμε καλά τα πόδια μας, και πιο συγκεκριμένα τα μεσοδακτύλια διαστήματα ύστερα από το μπάνιο μας, θα τα θέσουμε σε μεγαλύτερο κίνδυνο από μία μυκητιασική λοίμωξη.  Κοινόχρηστοι χώροι όπως τα αποδυτήρια (από εκεί πήρε την ονομασία της η μυκητίαση σαν «το πόδι του αθλητή») ή πισίνες επίσης αποτελούν παράγοντες κινδύνου για μία μυκητιασική λοίμωξη.  Είναι αυτονόητο βέβαια πως και σε συνθήκες κακής υγιεινής, όπως όταν παραδείγματος χάρη αλλάζουμε σπάνια κάλτσες ή φοράμε τα ίδια υποδήματα χωρίς κάλτσες, θα προσελκύσουμε πιο εύκολα τον μύκητα.  
Τα στενά παπούτσια προκαλούν πρόβλημα στα πόδια

Τα στενά παπούτσια μπορεί να οδηγήσουν σε μία σειρά προβλημάτων για τα πόδια. Μερικά παραδείγματα είναι η τύλοι (κάλοι), είσφρηση όνυχος (να μπαίνει το νύχι στο κρέας), μεταταρσαλγία (πόνος στα μετατάρσια, η περιοχή στο κάτω μέρος του πέλματος, πίσω από τα δάκτυλα).  Για τον λόγο αυτό θα ήταν φρόνιμο να προσπαθούμε πάντα να προσαρμόσουμε τα παπούτσια στα πόδια μας και όχι τα πόδια μας στα παπούτσια.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Η μουσική μπορεί να αυξήσει τις επιδόσεις του μυαλού

Έρευνες έδειξαν ότι η ακρόαση μουσικής μπορεί να αυξήσει τις επιδόσεις του μυαλού. Πιο σημαντική, όμως, είναι η ενασχόληση με κάποιο μουσικό όργανο, η οποία βελτιώνει εντυπωσιακά τις νοητικές ικανότητες

Ηταν το 1993 όταν μια ομάδα Καλιφορνέζων ερευνητών έκανε για πρώτη φορά λόγο για το «φαινόμενο Μότσαρτ», υποστηρίζοντας ότι η ακρόαση της μουσικής του Αυστριακού συνθέτη και εν γένει της κλασικής μουσικής, δύναται να βελτιώσει εντυπωσιακά τις νοητικές ικανότητες του ατόμου. Έκτατε ουκ ολίγοι γονείς κατέφυγαν στην πρακτική αυτή προκειμένου να βελτιώσουν τις μαθητικές επιδόσεις των παιδιών τους, κάνοντας λόγο για ένα μικρό «θαύμα».

Η εν λόγω επιστημονική ανακάλυψη «ξεπήδησε» μέσα από μια σειρά πειραμάτων που διεξήγαν οι Αμερικανοί επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ήταν η επί 10 λεπτά έκθεση μιας εθελοντικής ομάδας φοιτητών στους μελωδικούς ήχους μιας σονάτας του Μότσαρτ.

Όπως προέκυψε από την ανάλυση των στοιχείων, οι σπουδαστές εκδήλωσαν μετά τη διεξαγωγή των πειραμάτων, μια έντονα αναπτυγμένη ικανότητα τόσο στις κατασκευές από χαρτί όσο και στην επίλυση μιας σειράς μαθηματικών προβλημάτων, παρουσιάζοντας αυξημένα τα επίπεδα της αναλυτικής σκέψης τους.

Πριν από μια τριετία, το 2006, μια μελέτη οφθαλμιάτρων ερευνητών ήρθε να ενισχύσει τους ισχυρισμούς των Καλιφορνέζων επιστημόνων, καταδεικνύοντας τις ευεργετικές επιδράσεις της ακρόασης κλασικής μουσικής στην ανθρώπινη όραση και δη σε αυτή όσων έπασχαν από γλαύκωμα.

Στις σημαντικές ενδείξεις των παραπάνω ερευνών ήρθαν προσφάτως να προστεθούν τα συμπεράσματα μιας νέας επιστημονικής μελέτης, τα οποία ωστόσο καταδεικνύουν ότι η δυνατότητα επίτευξης του εν λόγω αποτελέσματος δεν αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο τόσο των έργων του Μότσαρτ όσο και εν γένει των μελωδιών της κλασικής μουσικής.

Καθοριστικός παράγοντας

«Μουσική είναι ό,τι ακούγεται ευχάριστα στ’ αυτιά μας», υποστηρίζουν οι επιστήμονες που διεξήγαν την έρευνα, «φωτογραφίζοντας» ως καθοριστικό παράγοντα για τη βελτίωση των νοητικών ικανοτήτων οποιαδήποτε μελωδία ή είδος μουσικής των οποίων η ακρόαση δεν προκαλεί δυσάρεστη αίσθηση στον δέκτη.

Την έρευνα διεξήγαγαν Σκοτσέζοι επιστήμονες, οι οποίοι ζήτησαν τη βοήθεια μιας ομάδας εθελοντών, που συμμετείχαν σε μια σειρά ποικιλόμορφων μουσικών ακροάσεων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι άκουγαν την αγαπημένη τους μουσική, κατά τη διάρκεια μιας σειράς ασκήσεων-τεστ συγκέντρωσης, κατέβαλλαν μικρότερη προσπάθεια για να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, εν αντιθέσει με όσους είχαν αναλάβει να εκτελέσουν την αποστολή τους χωρίς τη συνοδεία μουσικής. Βάσει των επιστημονικών συμπερασμάτων, η μουσική μπορεί να αυξήσει σημαντικά τις επιδόσεις του μυαλού, οξύνοντας έστω για ένα μικρό χρονικό διάστημα τη σκέψη.

Ωστόσο, σύμφωνα με την έρευνα, πραγματικά εξυπνότερος καθίσταται όποιος αποφασίσει να ασχοληθεί με κάποιο μουσικό όργανο και δεν περιοριστεί στο συστηματικό άκουσμα και μόνο της μουσικής. Η ενασχόληση του ατόμου με κάποιο μουσικό όργανο διεγείρει εν μέρει τις ίδιες περιοχές του εγκεφάλου που εξασκεί ο λόγος.

Το παραπάνω συμπέρασμα εξήχθη από την έρευνα μιας επιστημονικής ομάδας του Πανεπιστημίου της Κονστάνς στη Γερμανία. Οι ερευνητές συνέστησαν στους γονείς αντί να βάζουν στα παιδιά τους να ακούν καθημερινά την 5η Συμφωνία του Μπετόβεν, να τους αγοράσουν ένα όχι ιδιαίτερα πολύπλοκο στην εκμάθηση μουσικό όργανο.

Βάσει των στοιχείων μιας άλλης έρευνας Κινέζων, τα παιδιά τα οποία είχαν παρακολουθήσει επί έναν χρόνο μαθήματα μουσικής και συγκεκριμένα ορχηστρικής, αντιλαμβάνονταν πράγματα και καταστάσεις κατά 25% πιο εύκολα σε σύγκριση με άλλους συνομήλικούς τους.

Ακόμη και εάν δεν μπορούμε να αντιληφθούμε άμεσα την εξέλιξη των νοητικών μας ικανοτήτων, σημαντικό παραμένει, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, το γεγονός ότι η μουσική διασκεδάζει τον άνθρωπο, αυξάνοντας σημαντικά τα επίπεδα συναισθηματικής ικανοποίησης.

Πηγή: Έθνος

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Σπαστική Κολίτιδα

Πού οφείλεται
Η αιτιολογία του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου είναι πολύπλοκη και δύσκολα κατανοητή και απασχολεί την Ιατρική από τον 19ο αιώνα. Παρά την πολύπλευρη ερευνητική προσπάθεια δεν υπάρχει μέχρι σήμερα μια πειστική αιτιολογική ερμηνεία. Ενοχοποιούνται  διάφοροι παράγοντες, όπως διαταραχή της κινητικότητας  του εντέρου, ψυχολογικοί παράγοντες, δυσανεξία σε κάποιες τροφές, πιθανή επίδραση λοιμώξεων του εντέρου. Οι διαιτητικοί παράγοντες κατέχουν σημαντική θέση στην πρόκληση του συνδρόμου. Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες ασθενών:
- Άτομα που δεν ανέχονται διαιτητικές αλλαγές ως προς την ποσότητα της τροφής, δηλαδή μεγάλα γεύματα ανεξαρτήτως συστάσεως προκαλούν συμπτώματα
- Άτομα που παρουσιάζουν δυσανεξία σε ορισμένες τροφές, όπως όσπρια, λαχανικά, γάλα, γαλακτοκομικά προϊόντα, καφές, σοκολάτα, ξηροί καρποί κτλ. Υπάρχουν ενδείξεις συσχέτισης του συνδρόμου με λοιμώξεις του εντέρου από μικρόβια ή ιούς. Η έναρξη των συμπτωμάτων του ευερέθιστου εντέρου συμπίπτει μετά από επεισόδιο γαστρεντερίτιδας σε ποσοστό 15-20% των ασθενών.
Τέλος, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, υπάρχει διαταραχή  των νεύρων και των μυών που ελέγχουν τη λειτουργία του εντέρου. Η φυσιολογική γαστρεντερική λειτουργία είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ του εντερικού νευρικού συστήματος, του αυτόνομου  νευρικού συστήματος και του κεντρικού νευρικού συστήματος.   επικοινωνία μεταξύ αυτών των συστημάτων γίνεται με διάφορους νευροδιαβιβαστές που λειτουργούν σαν αγγελιοφόροι, με κυριότερο εκπρόσωπο την σεροτονίνη, η οποία συμμετέχει στην κινητικότητα και στη εκκριτική λειτουργία του εντέρου καθώς επίσης και στην αντίληψη του πόνου. Τα συμπτώματα εμφανίζονται όταν υπάρχει διαταραχή, στη λειτουργική σχέση αυτών των συστημάτων.
Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι οι ασθενείς που πάσχουν από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, φαίνεται να έχουν αυξημένη αντίληψη των επώδυνων ερεθισμάτων. Έτσι αντιλαμβάνονται τον πόνο ακόμα και σε άπλα ερεθίσματα, όπως σε ήπια διάταση του εντέρου, συμπτώματα που σε άλλους ανθρώπους δεν θα ήταν αντιληπτά.
Ο ρόλος του στρες
Οι ψυχολογικοί παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί στην αιτιολογία του συνδρόμου. Μεγάλος αριθμός των ασθενών που ζητά ιατρική βοήθεια, στα πλαίσια της αντιμετώπισης των συμπτωμάτων του ευερέθιστου εντέρου, πάσχει από άγχος, κατάθλιψη, υστερία και άλλα ψυχιατρικά νοσήματα. Το στρες όμως δεν σχετίζεται αιτιολογικά με το ευερέθιστο έντερο. Προκαλεί όμως έξαρση των επεισοδίων και των συμπτωμάτων του ευερέθιστου εντέρου σε ασθενείς που πάσχουν από το σύνδρομο.
ΣυμπτώματαΤα συχνότερα συμπτώματα της νόσου είναι:
• Πόνος ή δυσανεξία στην κοιλιά που υποχωρούν μετά την κένωση
• Μετεωρισμός (φούσκωμα στην κοιλιά) ιδιαίτερα μετά το φαγητό
• Διάρροια ή δυσκοιλιότητα ή εναλλαγές διάρροιας με δυσκοιλιότητα
• Αίσθημα ατελούς κένωσης
• Παρουσία βλέννης στις κενώσεις
Τα κριτήρια που έχουν θεσπιστεί και που βοηθούν στη διάγνωση του συνδρόμου είναι ο υποτροπιάζων πόνος ή ενόχληση στην κοιλιά για τουλάχιστον 3 μήνες (όχι απαραίτητα συνεχόμενους) το τελευταίο έτος. Ο πόνος πρέπει να συνδυάζεται τουλάχιστον με 2 από τα εξής κριτήρια:
• Ο πόνος να υποχωρεί μετά τις κενώσεις
• Κατά την έναρξη του πόνου να υπάρχουν συχνότερες κενώσεις
• Κατά την έναρξη του πόνου να υπάρχουν κενώσεις χαλαρότερης συστάσεως ως προς τη μορφή
Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένα συμπτώματα λανθασμένα έχουν συνδεθεί με το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου. Αυτά είναι: πυρετός, ανορεξία, απώλεια βάρους, πόνος που ξυπνά τον άρρωστο, αίμα στις κενώσεις, έναρξη των συμπτωμάτων μετά την ηλικία των 50 ετών. Τα συμπτώματα αυτά παραπέμπουν σε άλλη νόσο και πρέπει να διερευνώνται.

Διάγνωση - Εξετάσεις
Η διάγνωση βασίζεται στα συμπτώματα του ασθενή, με βάση τα κριτήρια διάγνωσης, και επιβεβαιώνεται με τις εξετάσεις που γίνονται από τον  γαστρεντερολόγο, οι οποίες είναι αρνητικές για παθολογικά ευρήματα. Το ευερέθιστο έντερο, όπως ειπώθηκε,  είναι μια λειτουργική πάθηση του εντέρου και δεν οφείλεται σε οργανικό αίτιο. Επομένως η διάγνωση είναι έμμεση  «εξ αποκλεισμού», αφού δηλαδή αποκλειστεί η περίπτωση ύπαρξης άλλης οργανικής νόσου. Οι εξετάσεις που πρέπει να γίνουν είναι:
? Αιματολογικός έλεγχος
? Καλλιέργειες κοπράνων για μικρόβια και παράσιτα
? ‘Ελεγχος του παχέος εντέρου με κολονοσκόπηση, υπερηχογράφημα κοιλίας ή σπανιότερα με αξονική τομογραφία κοιλίας

Αντιμετώπιση
Πρέπει να τονιστεί ότι πρόκειται για χρόνια κατάσταση, με εξάρσεις και υφέσεις, και η αντιμετώπιση της πρέπει να εξατομικεύεται, διότι δεν διαθέτουμε το φάρμακο για τη θεραπεία της. Κυρίαρχο ρόλο στην αντιμετώπιση της παίζει η σχέση εμπιστοσύνης του ιατρού με τον ασθενή και η κατανόηση από τον ασθενή της καλοήθους φύσης της νόσου και της άριστης μακροχρόνιας πρόγνωσης. Η περαιτέρω προσέγγιση περιλαμβάνει τις διαιτητικές τροποποιήσεις και τη φαρμακευτική αγωγή. Οι περιπτώσεις που δεν θα ανταποκριθούν με τη δίαιτα, αντιμετωπίζονται με φαρμακευτική αγωγή, ανάλογα με τα συμπτώματα, όχι όμως πάντα ικανοποιητικά. Χορηγούνται αντιχολινεργικά - σπασμολυτικά φάρμακα που αντιμετωπίζουν τον κοιλιακό πόνο, αντικαταθλιπτικά φάρμακα τα οποία έχουν και αναλγητικές ιδιότητες ανεξάρτητα από την επίδραση τους στην ψυχική διάθεση, αγχολυτικά φάρμακα, ανταγωνιστές της σεροτονίνης, ενώ πρόσφατα χρησιμοποιήθηκαν κάποια αντιβιοτικά (ριφαξιμίνη) και αναμένουμε τα αποτελέσματα.
Σε δύσκολες περιπτώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί ψυχοθεραπεία και υπνοθεραπεία με ικανοποιητικά κατά περίπτωση αποτελέσματα.

Αλλαγές στη διατροφή
Η αλλαγή των διατροφικών συνηθειών αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του ευερέθιστου εντέρου. Όπως ειπώθηκε η αντιμετώπιση εξατομικεύεται ανάλογα με τα συμπτώματα. Η διακοπή της λήψης γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων μπορεί να είναι η θεραπεία σε όσους έχουν ανεπάρκεια λακτάσης (ενός ενζύμου που διασπά την λακτόζη του γάλακτος). Σε ασθενείς που προέχει ο μετεωρισμός (φούσκωμα) συνιστάται η διακοπή τροφών και υγρών που παράγουν αέρια (όσπρια, λαχανικά, ξηροί καρποί, κρεμμύδια, αεριούχα ποτά, αναψυκτικά, καφεΐνη, φρουκτόζη κτλ). Σε ασθενείς που προέχει η δυσκοιλιότητα η χορήγηση φυτικών ινών μπορεί να βοηθήσει αλλά χρειάζεται προσοχή διότι υπάρχει πιθανότητα να επιδεινώσουν τυχόν συνυπάρχοντα μετεωρισμό. Συστήνεται η σταδιακή έναρξη με μικρές ποσότητες. Σε ασθενείς που κυριαρχεί η διάρροια οι τροφές χωρίς υπόλειμμα, δηλαδή χωρίς φυτικές ίνες, μπορεί να βοηθήσουν.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών ανταποκρίνεται ικανοποιητικά σε αυτές τις διατροφικές τροποποιήσεις και σταδιακά σε περιόδους ύφεσης μπορεί να επαναχορηγηθούν τα λεγόμενα ‘’απαγορευμένα’’ τρόφιμα και ανάλογα με τα συμπτώματα να αποσύρονται εκ νέου.
Ο ρόλος της άσκησης στην αντιμετώπιση του συνδρόμουΗ άσκηση και γενικότερα η σωματική δραστηριότητα έχουν θέση στην αντιμετώπιση του συνδρόμου. Αυτό συμβαίνει διότι αφενός βοηθούν στην κινητικότητα και την καλή λειτουργία του εντέρου με βελτίωση του πόνου και του μετεωρισμού και αφετέρου προκαλούν ευεξία και επομένως μείωση του στρες και του άγχους, τα οποία όπως ειπώθηκε προάγουν  την έξαρση των επεισοδίων του ευερέθιστου εντέρου.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Πότε πρέπει να κάνω check up..

Kάθε νόσος προειδοποιεί με σημάδια πριν εμφανιστεί. Σημάδια που δεν είναι εμφανή στην καθημερινή μας ζωή και που ίσως δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε μόνοι, αλλά που μπορούν να ανιχνευτούν με τη βοήθεια της επιστήμης. Οι ιατρικές προληπτικές εξετάσεις, το γνωστό μας check up πρέπει να επαναλαμβάνεται τακτικά, προσθέτοντας κάποιες ειδικές εξετάσεις όσο μεγαλώνουμε μετά τα 30.

ΠΟΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
Αιματολογικός & βιοχημικός έλεγχος: κάθε τρία χρόνια ή και νωρίτερα αν υπάρχουν παθολογικά ευρήματα ή επιβαρυμένο κληρονομικό ιστορικό.
Γενική Ούρων: γίνεται άπαξ, εφόσον δεν υπάρχουν παθολογικά ευρήματα και, στη συνέχεια, κάθε  τρία χρόνια.
Μέτρηση Αρτηριακής Πίεσης: θα πρέπει να γίνεται σε κάθε επίσκεψη στον γιατρό ή κάθε τρία χρόνια. Εφόσον πάσχουμε από υπέρταση ή η αρτηριακή πίεση είναι οριακά αυξημένη, η εξέταση πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο.
Ηλεκτροκαρδιογράφημα: κάθε τρία χρόνια μετά τα 50, συνοδευόμενο από καρδιολογική εξέταση. Επαναλαμβάνεται πιο συχνά σε καπνιστές και όσους καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ.
Triplex καρδιάς, καρωτίδων, αγγείων κάτω άκρων, αορτής, Τεστ Κοπώσεως: Θα πρέπει να επαναλαμβάνονται ανά 2ετία μετά τα 50 ή και συχνότερα όταν υπάρχουν παθολογικά ευρήματα. Τriplex καρδιάς και τεστ κοπώσεως προτείνεται σε άτομα με παράγοντες κινδύνου, όπως κάπνισμα, σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία και μεταβολικό σύνδρομο. Η ηλικία πρώτου ελέγχου και η περιοδικότητα εξαρτώνται από τους υπάρχοντες παράγοντες κινδύνου και τα ευρήματα.
Κολονοσκόπηση: επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια μετά τα 50. Η συχνότητα αλλάζει εφόσον υπάρχει επιβαρυμένο κληρονομικό ιστορικό. Η μικροσκοπική αιματολογική εξέταση κοπράνων συνιστάται ανά διετία από το 40ό έτος και κάθε χρόνο μετά το 50ο έτος της ηλικίας για τη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Εξέταση PSA για τον προστάτη: γίνεται με λήψη αίματος και θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 3 χρόνια από τα 50 σε όλους τους άνδρες και κάθε 2 χρόνια μετά το 60ο έτος της ηλικίας. Η εξέταση PSA πρέπει να συνοδεύεται και από ουρολογική εξέταση.
Μέτρηση σακχάρου νηστείας το πρωί: Πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε τρία χρόνια.
Ακτινογραφία θώρακος: τουλάχιστον μία φορά εάν είμαστε καπνιστές και ετησίως μετά τα 35 εφόσον είμαστε καπνιστές. Ο έλεγχος συστήνεται κάθε δύο ή τρία χρόνια στους μη καπνιστές.
Σπιρομέτρηση: Κάθε χρόνο για τους καπνιστές άνω των 35 ετών. Για τον καρκίνο του πνεύμονα, δεν υπάρχουν ασφαλή επιστημονικά δεδομένα για αποτελεσματικό προληπτικό έλεγχο. Η αξονική τομογραφία θώρακος, η ακτινογραφία θώρακος και η σπιρομέτρηση μπορεί να είναι χρήσιμες, κατά την κρίση του θεράποντα γιατρού. Η τακτική παρακολούθηση της πνευμονικής λειτουργίας στους καπνιστές είναι αναγκαία σε κάθε περίπτωση, διότι κινδυνεύουν από ένα πλήθος αναπνευστικών προβλημάτων. Μετά από έναν αρχικό έλεγχο, η συχνότητα και το είδος της εξέτασης καθορίζεται κατά περίπτωση από τον γιατρό.
Δερματολογική εξέταση: Πρέπει να γίνεται κλινική εξέταση του δέρματος κάθε 2 χρόνια από δερματολόγο μετά την ηλικία των 50 ετών, ενώ σε άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα ή οικογενειακό ιστορικό μελανώματος, ο έλεγχος πρέπει να ξεκινά από τα 40.
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΕΝΟΥΣ ΘΗΛΥΚΟΥ
Τεστ Παπανικολάου: Οι γυναίκες μετά το 20ό έτος της ηλικίας θα πρέπει να κάνουν κάθε χρόνο pap-test  για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Μετά τα 30, η εξέταση μπορεί να γίνεται ανά διετία.
Μαστογραφία: κάθε τρία χρόνια μετά τα 40 και κάθε δύο χρόνια μετά τα 50. Θα πρέπει να επαναλαμβάνεται πιο νωρίς και πιο συχνά αν υπάρχει θετικό κληρονομικό ιστορικό.
Μέτρηση οστικής πυκνότητας: κάθε τρία χρόνια μετά τα 50 και κάθε δύο χρόνια μετά το 65ο έτος της ηλικίας για πρόληψη της οστεοπόρωσης.
Επίσης, καλό είναι να γίνεται εξέταση από παθολόγο, από ΩΡΛ και από οφθαλμίατρο κάθε 3 χρόνια, καθώς και μία ετήσια επίσκεψη σε οδοντίατρο.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Σύνδρομο υπολειτουργικής κύστης

Αν και είναι μία πάθηση για την οποία δεν μιλάει κανείς, η υπερλειτουργική κύστη ταλαιπωρεί έως και 100 εκατομμύρια ανθρώπους στο δυτικό κόσμο. Η Υπερλειτουργική Κύστη  εκδηλώνεται με αίσθηση επιτακτικής ούρησης, συχνουρία, νυκτουρία ή/και ακράτεια.

Έρευνες δείχνουν ότι οι ασθενείς διστάζουν να αναφέρουν τα προβλήματα που τους δημιουργεί η υπερλειτουργική κύστη τους, παρά το γεγονός ότι τα συμπτώματα αυτά σε πολλές περιπτώσεις είναι βασανιστικά. Χαρακτηριστικά σε μια έρευνα που διεξήχθη μεταξύ γυναικών όλων των ηλικιών με ακράτεια ούρων, μόνο το 50% είχαν συμβουλευθεί ειδικό γιατρό για την κατάσταση τους.
Οι ασθενείς δεν αναζητούν ιατρική συμβουλή καθώς θεωρούν ότι οφείλονται στην προχωρημένη ηλικία ή γενικότερα τα αποδίδουν στη γενικότερη κακή κατάσταση της υγείας τους ή ακόμα και σε ψυχολογικούς λόγους.
Στην πραγματικότητα η αιτία του προβλήματος είναι άγνωστη. Το θέμα της υπερλειτουργικής κύστης και της αντιμετώπισής της αποτέλεσε ένα από τα αντικείμενα ενδιαφέροντος του 19ου Πανελληνίου Ουρολογικού Συνεδρίου, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Οκτωβρίου στη Χαλκιδική. Στο συνέδριο, το οποίο παρακολούθησαν κορυφαίοι Έλληνες και ξένοι επιστήμονες, συζητήθηκαν όλες οι νεότερες εξελίξεις και προοπτικές στην ουρολογία.
Όπως τόνισαν οι ειδικοί, η επιτακτικότητα είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα της υπερλειτουργικής κύστης. Έχει αποδειχθεί ότι η μείωση της επιτακτικότητας ανακουφίζει τους ασθενείς και από τα υπόλοιπα συμπτώματα του συνδρόμου γι’αυτό και πρέπει να είναι ο στόχος του θεράποντος ιατρού. Οι έρευνες μάλιστα επιβεβαιώνουν ότι οι ασθενείς που δεν έχουν ακράτεια δηλώνουν ότι η επιτακτικότητα είναι το πιο ενοχλητικό σύμπτωμα.
Συμπτώματα της υπερλειτουργικής κύστης
Τα κυριότερα συμπτώματα της υπερλειτουργικής κύστης είναι τα εξής:
- Ξαφνική και έντονη ανάγκη για ούρηση άμεσα, η οποία είναι δύσκολο να αναβληθεί (επιτακτικότητα).
- Πολύ συχνή ανάγκη για ούρηση κατά τη διάρκεια της ημέρας, συνήθως πάνω από 8 φορές το 24ωρο με μικρές ποσότητες ούρων (συχνουρία). Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι φυσιολογικά επισκεφθόμαστε την τουαλέτα για ούρηση περίπου 6 φορές την ημέρα.
- Επείγουσα ανάγκη για ούρηση χωρίς το άτομο να καταφέρνει να φθάσει έγκαιρα στην τουαλέτα (επιτακτική ακράτεια).
- Αφύπνιση μία ή και περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας για ούρηση (νυκτουρία).
Η φαρμακευτική αντιμετώπιση
Η παρουσία της επιτακτικότητας ( έχοντας αποκλείσει με τις συνήθεις εξετάσεις άλλες παθολογικές καταστάσεις) είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να τεθεί η διάγνωση της υπερλειτουργικής κύστης και ο/η ασθενής να μπουν σε φαρμακευτική αγωγή.
Αισιόδοξα πάντως είναι τα μηνύματα από την φαρμακευτική αντιμετώπιση του προβλήματος όπως ανέφεραν οι ειδικοί στη διάρκεια του 19ου Πανελληνίου Ουρολογικού Συνεδρίου. Μια νέα ουσία, το ηλεκτρικό άλας της σολιφενακίνης συνδυάζει εξαιρετικό έλεγχο των συμπτωμάτων της υπερλειτουργικής κύστης με ένα πολύ ασφαλές προφίλ.
Η εκπαίδευση της ουροδόχου κύστεως
Ταυτόχρονα με τη φαρμακευτική αντιμετώπιση οι ειδικοί τονίζουν την ανάγκη “εκπαίδευσης” της κύστης, η οποία επιτυγχάνεται με απλές ασκήσεις:
- Προσπαθείτε να αντιστέκεστε στην επείγουσα ανάγκη (επιτακτικότητα) που αισθάνεστε για να αδειάσετε την κύστη σας.
- Να κρατάτε ημερολόγιο και να συμπληρώνετε τις ώρες που επισκέπτεστε την τουαλέτα καθώς και τις φορές που έχετε απώλεια ούρων.
- Να προσπαθείτε συνειδητά να έχετε τον έλεγχο της κύστης σας.
- Φτιάξτε εσείς ένα πρόγραμμα επισκέψεων στην τουαλέτα.
- Μην πηγαίνετε μόνο επειδή αισθάνεστε επείγουσα ανάγκη για ούρηση. Για παράδειγμα, αν όταν ξεκινήσατε το ημερολόγιό σας οι ουρήσεις σας ήταν κάθε 1 ώρα, προσπαθήστε σταδιακά να αυξήσετε αυτό το διάστημα στη 1 1/2 , αργότερα στις 2 ώρες, στις 21/2 κλπ.
- Κάνετε ασκήσεις των μυών του πυελικού εδάφους έτσι ώστε να υπερνικήσετε την επείγουσα ανάγκη για ούρηση. Αυτό συχνά μπορεί να οδηγήσει στην εξάλειψη του αισθήματος της επείγουσας αυτής ανάγκης.
- Προσπαθήστε να συγκεντρωθείτε σε κάτι άλλο πέρα από την επιτακτικότητα. Μπορείτε να διαβάσετε ένα βιβλίο, να παρακολουθήσετε τηλεόραση ή να επικεντρωθείτε στη λύση κάποιων απλών προβλημάτων έτσι ώστε να αποσπάτε την προσοχή σας από την επιτακτική ανάγκη για ούρηση τις στιγμές που την αισθάνεστε (π.χ. μετρήστε ανάποδα αφαιρώντας ανά 9 μονάδες).
- Προσπαθήστε να αλλάξετε τη συνήθεια του να πηγαίνετε στην τουαλέτα «προληπτικά» ή αμέσως μόλις φτάνετε στο σπίτι.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Υγεία και κρίση

Ο φόβος για το αύριο και η αβεβαιότητα που δημιουργούν το κλείσιμο επιχειρήσεων, η αύξηση της ανεργίας, η αδυναμία πληρωμών, δοκιμάζει σημαντικά τους δείκτες υγείας των περισσοτέρων ανθρώπων.
Η διαπίστωση αυτή έχει διπλή ανάγνωση, λένε οι επιστήμονες, καθώς τονίζουν ότι από τη μία αφορά το πρακτικό μέρος που έχει να κάνει με την αδυναμία των ανθρώπων να πληρώσουν την ιδιωτική υγεία και από την άλλη με την πραγματική αύξηση των νέων περιστατικών που σχετίζονται με τη βιολογική υγεία των ανθρώπων.
Οι ειδικοί που ασχολούνται με την επιδημιολογία έχουν παρατηρήσει ότι η οικονομική κρίση σχετίζεται τόσο με αυξημένα περιστατικά ψυχοπαθολογίας, όπως η αγχώδης διαταραχή και η κατάθλιψη, όσο και με σωματικές επιπτώσεις όπως αύξηση των αυτοκτονιών, του εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Παλαιότερες μελέτες έχουν συνδέσει την ανεργία σε ποσοστό 20-25% με τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα των πληθυσμών οι οποίοι πλήττονται. Με δεδομένο ότι στις μέρες μας ένας στους δύο εργαζόμενους αισθάνεται ανασφάλεια, είναι λογικό, λένε οι ειδικοί, να έχουν αυξηθεί σε 2.000 τα περιστατικά που προστρέχουν σε μια εφημερία ενός μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας από 1.500 που ήταν στο τέλος του 2009.
Ο καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής Ιωάννης Τούντας, εξηγεί ότι οι ομάδες που πλήττονται κυρίως από την κρίση, βρίσκονται στα κατώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, ή απειλούνται με την απώλεια της εργασίας τους.
Η υγεία των πιο φτωχών πλήττεται περισσότερο, καθώς έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να φτάσουν ακόμη και στις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας. Εκτιμήσεις αναφέρουν ότι ήδη παρατηρείται μια πτώση που αγγίζει υψηλά ποσοστά σε σχέση με τους ανθρώπους που καταφεύγουν σε ιδιωτικούς φορείς υγείας, ακόμη και για επεμβάσεις που χαρακτηρίζονται επείγουσες.
Ο κ. Τούντας εξηγεί ότι η νοσηρότητα έχει να κάνει κυρίως με τα καρδιαγγειακά νοσήματα αλλά και αυτά που ονομάζουμε ψυχοσωματικά όπως η δερματίτιδα, το έλκος, η ελκώδης κολίτιδα, κ.α.
Γενικότερα επισημαίνει, ότι οι δείκτες υγείας σε μια οικονομική κρίση αντί να βελτιώνονται χειροτερεύουν, καθώς το στρες που είναι το κύριο αποτέλεσμα μιας τέτοιας κρίσης, οδηγεί από μόνο του σε μια "ανθυγιεινή" συμπεριφορά, η οποία σχετίζεται με πολύ και πρόχειρο φαγητό, διαταραχές του ύπνου, αλλά και χρήση ουσιών όπως το αλκοόλ.
Οι επιστήμονες τονίζουν με έμφαση ότι οι κακοί οικονομικοί δείκτες βρίσκονται σε αναλογία με την κακή υγεία, γι' αυτό επισημαίνουν ότι η φτώχεια διεθνώς είναι η πρώτη αιτία θανάτου και νοσηρότητας των πληθυσμών.
Οσον αφορά την ψυχική σφαίρα, το άγχος και η κατάθλιψη είναι οι βασικές επιπτώσεις που διαφαίνονται και στη χώρα μας, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο επισημαίνει ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής Π. Σακάς, ο οποίος θυμίζει την αύξηση της κατάθλιψης, η οποία καταγράφηκε στη Μεγάλη Βρετανία, όταν η Μάργκαρετ Θάτσερ αποκρατικοποίησε πολλούς οργανισμούς. Τότε, με την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, αυξήθηκαν και τα ποσοστά κατάθλιψης, όπως παρατηρήθηκε αργότερα.
Ο κ. Σακάς επισημαίνει ότι σε όλη αυτή την ιστορία υπάρχουν αισιόδοξες πλευρές. Στην αρχή της κρίσης η εικόνα είναι απογοητευτική και οι άνθρωποι σοκάρονται. Οταν, όμως, η κρίση γενικευθεί τα προβλήματα του στρες και της κατάθλιψης δείχνουν να μειώνονται και αναφέρει ως παράδειγμα αυτό που συμβαίνει στον πόλεμο, στον οποίο συνήθως δεν παρατηρείται κατάθλιψη, καθώς υπερτερεί το αίσθημα της επιβίωσης.
Οπως εξηγεί, η απόλυση ενός εργαζόμενου υπό καλές οικονομικές συνθήκες τον βάζει να διερωτάται γιατί συνέβη σ' αυτόν. Η απόλυσή του όμως, κάτω από μια γενικευμένη κρίση όπου χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους, τον κάνει να πιστεύει ότι είναι ένα συνολικό πρόβλημα, το οποίο θα πρέπει να βρει δυνάμεις για να αντιμετωπίσει.
Η συμβουλή των ψυχιάτρων στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η οικονομική κρίση είναι γενικευμένη, είναι ότι όλοι μας θα πρέπει να αντιληφθούμε πως πρόκειται για μια γενική κατάσταση και να μην την προσλαμβάνουμε ως προσωπική αποτυχία. Οι άνθρωποι θα πρέπει να ζουν με την πεποίθηση ότι αυτό θα περάσει μετά από δύο ή τρία χρόνια, τονίζει ο κ. Σακάς.
Ενας άλλος τομέας που σχετίζεται άμεσα με την υγεία και δείχνει να πλήττεται από την οικονομική κρίση, είναι η σεξουαλική ζωή και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Τα οικονομικά προβλήματα αμβλύνουν τις σχέσεις και δημιουργούν περισσότερα προσωπικά προβλήματα, διογκώνουν τις αδυναμίες των ανθρώπων και έτσι οι σχέσεις δεν έχουν τα απαραίτητα θεμέλια για να αντέξουν, εξηγούν οι ψυχολόγοι.
Πρόσφατη έρευνα της εταιρίας μελέτης ανθρώπινης σεξουαλικότητας παρατηρεί (μετά από χρήση ερωτηματολογίου) κατακόρυφη μείωση των σεξουαλικών επαφών από την έναρξη της κρίσης και μετά. Ελάχιστοι, πλέον, είναι οι άνθρωποι που θεωρούν τη σεξουαλική τους ζωή τόσο σημαντική, όσο πριν από την κρίση. Είναι εντυπωσιακό ότι το 42% θεωρεί προτεραιότητα την οικονομική του κατάσταση, το 31% τη συναισθηματική του ισορροπία και μόλις το 16% το σεξ.
Εξι στους δέκα ανθρώπους δηλώνουν ότι κύριος παράγοντας που βλάπτει το σεξ σε ποσοστό 41% είναι τα οικονομικά και 21% το εργασιακό άγχος. Η υπεύθυνη της μελέτης ψυχοθεραπεύτρια-σεξολόγος Ιωάννα Ελευθερίου, επισημαίνει ότι πρώτοι πλήττονται οι ελεύθεροι επαγγελματίες σε ποσοστό 40%, σε 38% οι επιστήμονες, 28% οι εργάτες, 13% οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και 5% οι τεχνίτες.
Εξάλλου, από τη μελέτη προκύπτει ότι τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται περισσότερο όσον αφορά τη σεξουαλική ζωή, είναι τα μεσαία, καθώς σε ποσοστό 55% δηλώνουν ότι η οικονομική κρίση έχει περάσει δυσμενώς στη σεξουαλική τους λειτουργία και επιθυμία. Αντίστοιχα, τα ποσοστά στα χαμηλά στρώματα είναι 23% και 22% στα ανώτερα.
Η κ. Ελευθερίου, τονίζει ότι όσο και να θέλουμε να αφήσουμε έξω από το σπίτι, την οικογένεια ή τη σχέση ό,τι συμβαίνει στη δουλειά μας αλλά και τη γενικότερη οικονομική συγκυρία, αυτό μοιάζει να μην είναι εφικτό. Η ανασφάλεια για το μέλλον το δικό μας, αλλά και των παιδιών μας, μας αναγκάζει να παραγκωνίζουμε το σεξ και να το βγάζουμε από προτεραιότητα στη φάση αυτή, καταλήγει.

Πηγή : ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Τα κοσμήματα με νικέλιο προκαλούν ερεθισμούς και αλλεργίες

Τα μοντέρνα κοσμήματα που περιέχουν νικέλιο μπορούν να προκαλέσουν έντονες αλλεργικές αντιδράσεις, προειδοποιεί ο Αντρέας Γιέσπερ, μέλος της Ένωσης Γερμανών Δερματολόγων.
Ο δόκτωρ Γιέσπερ δηλώνει ότι τα τυπικά συμπτώματα είναι η ερυθρότητα του δέρματος, φαγούρα, μικρά σπυράκια ή και φλύκταινες μετά την επαφή της ευαίσθητης περιοχής με το μέταλλο.
Τα συμπτώματα φαίνεται να διαρκούν από μια έως τέσσερις μέρες μετά την πρώτη επαφή με το μέταλλο και σταδιακά εξαφανίζονται μετά τη διακοπή της χρήσης του κοσμήματος, δηλώνει ο Γιέσπερ.
Εάν δεν υποχωρήσουν ή ακόμα και εάν ενταθούν- ο ασθενής πρέπει να επισκεφθεί δερματολόγο, που θα του χορηγήσει τοπική θεραπεία με κορτιζονούχα αλοιφή, η οποία ανακουφίζει άμεσα.
Δεν υπάρχει θεραπεία για την αλλεργία στο νικέλιο, το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως για να κάνει τα κοσμήματα ανθεκτικότερα και η περιεκτικότητα του είναι μεγαλύτερη στα φτηνά κοσμήματα από την Άπω Ανατολή. Φερμουάρ, κουμπιά και σκελετοί γυαλιών περιέχουν επίσης νικέλιο.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Η μόλυνση του περιβάλλοντος κάνει τα παιδιά πιο κοντά

Οι ερευνητές, υπό την Τζέην Μπερνς της Σχολής Δημόσιας Υγείας του αμερικανικού πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Pediatrics" της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν επί τρία χρόνια περίπου 500 αγόρια ηλικίας οκτώ και εννέα ετών σε μια περιοχή της Ρωσίας, η οποία θεωρείται άκρως μολυσμένη λόγω της παρουσίας ενός χημικού εργοστασίου.

Όπως διαπιστώθηκε, όσα παιδιά είχαν τα υψηλότερα επίπεδα πολυχλωριωμένων διφαινυλίων (PCB) στο αίμα τους, εξαιτίας της μόλυνσης του περιβάλλοντος, ήσαν κατά μέσο όρο σχεδόν τρία εκατοστά πιο κοντά σε σχέση με τα αγόρια από την ίδια περιοχή, τα οποία είχαν τα λιγότερα PCB στο αίμα τους. Τα παιδιά με πολλά PCB στον οργανισμό τους ψήλωναν με πιο αργό ετήσιο ρυθμό σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.

Επίσης τα παιδιά με την μεγαλύτερη έκθεση στα PCB είχαν κατά μέσο όρο δύο μονάδες χαμηλότερο δείκτη σωματικής μάζας (αναλογία βάρους/ύψους). Κάτι ανάλογο συνέβαινε, σύμφωνα με την μελέτη, σε όσα παιδιά έχουν την περισσότερη διοξίνη στο αίμα τους. Για "δραματική" συνέπεια έκανε λόγο η υπεύθυνη της έρευνας και πρόσθεσε ότι τα νέα ευρήματα συνάδουν με αυτά που έχουν προκύψει από παλαιότερες μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις αυτών των χημικών ρυπαντών.

Οι ουσίες PCB χρησιμοποιούνταν κάποτε ευρέως στις ηλεκτρικές συσκευές, στον φθορίζοντα φωτισμό, στις μονώσεις, στα εντομοκτόνα κ.α. Αν και απαγορεύθηκαν από τη δεκαετία του ΄70 λόγω των διαγνωσμένων κινδύνων για τη δημόσια υγεία, παραμένουν απειλή, καθώς δεν έχουν εξαφανιστεί ακόμα από το περιβάλλον και συνεχίζουν να συσσωρεύονται στο λίπος των ψαριών, των ζώων και των πουλιών.

Οι ως τώρα έρευνες έχουν συνδέσει τα PCB με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο, διαβήτη και άλλες ασθένειες. Μια ταϊβανέζικη μελέτη διαπίστωσε ότι όσα έμβρυα είχαν εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα PCB στην μήτρα της μητέρας τους, γεννήθηκαν με μικρότερο ύψος από τα υπόλοιπα παιδιά.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

«Κάν’ το όπως οι Έλληνες»

Οι άνθρωποι που τρώνε και πίνουν όπως οι Έλληνες, έχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουν πιο καθαρό μυαλό, όταν γεράσουν, και να αποφύγουν την άνοια και το Αλστχάιμερ, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία έρχεται να προσθέσει μια ακόμη «ψηφίδα» στο «παζλ» των πολλών ωφελειών από την μεσογειακού τύπου δίαιτα.

Οι ερευνητές, υπό την Κριστίνα Τάνγκνι του Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου Ρας του Σικάγο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό κλινικής διαιτολογίας “American Journal of Clinical Nutrition”, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν τις διατροφικές συνήθειες και τις νοητικές λειτουργίες περίπου 4.000 ατόμων στις ΗΠΑ, ηλικίας άνω των 65 ετών.

Οι επιστήμονες χώρισαν τους εθελοντές σε δύο ομάδες από άποψη διατροφής. Η μία ακολούθησε πιστά την παραδοσιακή διατροφή του ελληνικού πληθυσμού (περισσότερα λαχανικά, φρούτα, ελαιόλαδο, θαλασσινά και μέτρια κατανάλωση κρασιού και κόκκινου κρέατος), ενώ η άλλη ομάδα την τυπική αμερικανική, που δίνει λιγότερη έμφαση σε ψάρια και λαχανικά. Κάθε τρία χρόνια οι ερευνητές αξιολογούσαν τις νοητικές επιδόσεις των συμμετεχόντων μέσω τεστ μνήμης, βασικών μαθηματικών κ.α.

Διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν ακολουθήσει πιο πιστά την ελληνική διατροφή, είχαν διαχρονικά τη βραδύτερη επιδείνωση των νοητικών/γνωστικών λειτουργιών τους, άσχετα από άλλους παράγοντες, όπως το επίπεδο μόρφωσης. Αντίθετα, τα άτομα που είχαν ακολουθήσει πιστά τις οδηγίες της αμερικανικής δίαιτας, δεν έδειξαν να έχουν κάποια ωφέλεια από πλευράς επιβράδυνσης της έκπτωσης των εγκεφαλικών λειτουργιών τους.

Οι ερευνητές αποδίδουν, μεταξύ άλλων, την ανωτερότητα της ελληνικής διατροφής στον δυνητικά προστατευτικό ρόλο του κρασιού έναντι της εγκεφαλικής φθοράς, ενώ παράλληλα οι παραδοσιακές μεσογειακές τροφές μειώνουν το οξειδωτικό στρες για τον οργανισμό και την χρόνια φλεγμονή, που παίζουν ρόλο στην εμφάνιση της άνοιας και της νόσου Αλτσχάιμερ.

Η νέα μελέτη, σύμφωνα με την Τάνγκνι, είναι συνεπής με τα ευρήματα προηγούμενων ερευνών στις ΗΠΑ και τη Γαλλία, που έχουν επίσης διαπιστώσει μειωμένο κίνδυνο για τον εγκέφαλο χάρη στην μεσογειακή διατροφή. Προηγούμενες έρευνες έχουν επίσης διαπιστώσει ότι η ελληνική και γενικότερα η μεσογειακή διατροφή συνδέονται με μικρότερο κίνδυνο καρδιοπάθειας, καρκίνου και διαβήτη.

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα

Το κάπνισμα αυξάνει τους κινδύνους αποβολής

Μια νέα ιαπωνική μελέτη αναδεικνύει έναν ακόμα πιθανό κίνδυνο εξαιτίας του καπνίσματος: την αυξημένη πιθανότητα μια έγκυος, που κάπνιζε πριν και κατά την εγκυμοσύνη, να αποβάλει πρόωρα το έμβρυο.


Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Σατσίκο Μπάμπα της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Οσάκα, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Human Reproduction" (Ανθρώπινη Αναπαραγωγή), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν σχεδόν 1.300 γυναίκες και βρήκαν ότι όσες κάπνιζαν πολύ στην αρχή της εγκυμοσύνης (περισσότερα από 20 τσιγάρα την μέρα), είχαν υπερδιπλάσια πιθανότητα, σε σχέση με όσες δεν κάπνιζαν καθόλου, να κάνουν αποβολή στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Προηγούμενες έρευνες έχουν συνδέσει το κάπνισμα της εγκύου με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, μικρό βάρος του νεογνού κ.α. Επίσης οι μέχρι τώρα μελέτες έχουν δείξει ότι μέχρι το 8% των εγκύων γυναικών κάνουν αποβολή μεταξύ της έκτης και της όγδοης εβδομάδας της εγκυμοσύνης, αλλά μετά τη δέκατη εβδομάδα το ποσοστό πέφτει στο 2%.

Οι περισσότερες αποβολές συμβαίνουν στο πρώτο τρίμηνο και οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι πιο πολλές προκαλούνται από τυχαίες γενετικές ανωμαλίες που δεν μπορούν να προληφθούν. Ορισμένες συνήθειες όμως, όπως η κατανάλωση αλκοόλ, τα ναρκωτικά και το κάπνισμα, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο για αποβολή.

Πάντως η νέα έρευνα, σύμφωνα με τους Iάπωνες επιστήμονες, δεν αποδεικνύει τελεσίδικα ότι το κάπνισμα αποτελεί την αιτία για τον αυξημένο κίνδυνο αποβολής και επισημαίνουν την ανάγκη να γίνουν νέες μελέτες πάνω στο ζήτημα.

Οι Ιάπωνες ερευνητές επίσης διαπίστωσαν ότι όσες γυναίκες εργάζονταν κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, είχαν 65% μεγαλύτερη πιθανότητα αποβολής σε σχέση με όσες δεν εργάζονταν έξω από το σπίτι τους. Οι επιστήμονες τονίζουν την ανάγκη να γίνουν περισσότερες έρευνες και σε αυτό τον τομέα. Σύμφωνα πάντως με το Αμερικανικό Κολλέγιο Γυναικολόγων, δεν υπάρχει απόδειξη ότι η εργασία στη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνει τον κίνδυνο αποβολής του εμβρύου.

Πηγή : ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read more »

Διαβάστε Περισσότερα