Οι αιτίες είναι συνήθως κληρονομικές ή επίκτητης φύσεως.
Οι κληρονομικές σχετίζονται με τον αριθμό, το σχήμα και το μέγεθος των δοντιών όπως και την υπολείπουσα ανάπτυξη των γνάθων.
Οι επίκτητες αιτίες περιλαμβάνουν:
- Βλαβερές στοματικές συνήθειες όπως τον θηλασμό του δακτύλου, της γλώσσας, του χείλους, διάφορων σκληρών αντικειμένων όπως μολυβιών, στοματική αναπνοή, χρησιμοποίηση της πιπίλας σε μεγαλύτερες ηλικίες και λανθασμένη θέση της γλώσσας κατά τη διάρκεια της κατάποσης.
- Τραύματα που προκαλούνται κατά την διάρκεια του τοκετού όπως και κατάγματα που προκαλούνται στα δόντια και τις γνάθους μετά από ατυχήματα.
- Πρόωρη απώλεια δοντιών του νεογιλού φραγμού όπως και παραμονή των νεογιλών δοντιών πέρα από το συνηθισμένο χρονικό όριο.
Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι στην εξέλιξη των δοντιών και των γνάθων ρόλο παίζουν και παράγοντες περιβαλλοντικής και γενετικής φύσεως.
Πολλές από τις ανωμαλίες του οδοντογναθικού συστήματος σε μικρή ηλικία μπορούν να αυτοδιορθωθούν από την άρση των βλαβερών συνηθειών. Η έγκαιρη ορθοδοντική παρέμβαση αντιμετωπίζει το πρόβλημα νωρίς και ο ασθενής καταπονείται λιγότερο. Επιπλέον αποφεύγονται ψυχολογικά τραύματα που συνήθως εμφανίζονται λόγω αισθητικής.
