Οι επαναλαμβανόμενες ρυθμικές κινήσεις που απαιτούνται όταν τρέχει κανείς μπορούν επίσης να προκαλέσουν τραυματισμούς, κυρίως στα γόνατα και τους αστραγάλους. «Όταν τρέχουμε, οι αρθρώσεις μας επιβαρύνονται με δυόμισι φορές το βάρος μας. Αν αυτή η δύναμη ασκείται επαναλαμβανόμενα και με διάρκεια, κάποια στιγμή η πιο αδύναμη άρθρωση δεν θα μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει. Συνήθως αυτό συμβαίνει πρώτα στους αστραγάλους ή στα γόνατα, σε γενικές γραμμές λόγω έλλειψης σταθερότητας στην κλείδωση του γοφού» προειδοποιεί ο γυμναστής.
Φαίνεται ότι το τζόγκινγκ δεν βοηθάει ούτε στην απώλεια βάρους, ενώ προκαλεί ακόμη και κυτταρίτιδα στις γυναίκες. «Αντίθετα με την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι κάθε μορφή άσκησης επιταχύνει τον μεταβολισμό, το τρέξιμο μπορεί να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων συνήθως εξαντλούν τα αποθέματα ενέργειάς τους, αναγκάζοντας έτσι το σώμα τους να “τραφεί” από τον μυϊκό ιστό» λέει ο Μπρουκς.
Ισχυρίζεται επίσης ότι το τρέξιμο μπορεί να μας κάνει να... πάρουμε αντί να χάσουμε κιλά. «Όσο πιο πολύ τρέχουμε τόσο πιο έντονα προετοιμάζεται το σώμα για το επόμενο τρέξιμο, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να κάνει οικονομία και να μην καίει λίπος» επισημαίνει.
Υπάρχει, τέλος, και το ενοχλητικό ζήτημα της κυτταρίτιδας. Αν και η σωστή άσκηση- έντονο τρέξιμο για μικρά χρονικά διαστήματα - βοηθάει στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος και της λέμφου, το πολύωρο τζόκινγκ φαίνεται πως συμβάλλει στη δημιουργία της «όψης φλοιού πορτοκαλιού» στο δέρμα των γυναικών. συγκεντρώθηκαν για καλούς σκοπούς 376 εκατ. ευρώ.
