Όπως αναφέρει η Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρεία, στην Ευρώπη η υψηλότερη θνησιμότητα παρατηρείται σε άνδρες και γυναίκες των ανατολικών και βορειοδυτικών χωρών, ενώ στις χώρες της νότιας Ευρώπης η θνησιμότητα είναι χαμηλότερη.
Από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την χαμηλότερη θνησιμότητα από καρκίνο του παχέος εντέρου έχει η Ελλάδα.
Η συχνότητα της νόσου στα δύο φύλα είναι παρόμοια. Η πιθανότητα ενός ατόμου, χωρίς συμπτώματα, να αναπτύξει στη διάρκεια της ζωής του καρκίνο του παχέος εντέρου πλησιάζει το 6% και για τα δύο φύλα, ενώ περίπου οι μισοί από τους πάσχοντες θα χάσουν τελικά τη ζωή τους εξαιτίας του.
Στην ανάπτυξη του καρκίνου του παχέος εντέρου συμβάλλουν γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Οι γενετικοί παράγοντες μπορεί να καθορίσουν ποια άτομα έχουν την προδιάθεση να αναπτύξουν τη νόσο, ενώ οι διαιτητικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να καθορίσουν ποια από τα άτομα αυτά θα την εκδηλώσουν τελικά.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων αναπτύσσεται σε έδαφος προϋπαρχόντων πολυπόδων.
Ο πολύποδας είναι ένας καλοήθης όγκος μεγέθους μερικών χιλιοστών ή εκατοστών που εμφανίζεται στο εσωτερικό του εντερικού σωλήνα.
Οι πολύποδες συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα στα αρχικά τους στάδια. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, εξελίσσονται και μπορεί να εμφανίσουν καρκίνο. Η αφαίρεση των πολυπόδων με ενδοσκόπηση (κολονοσκόπηση) μπορεί να προλάβει την ανάπτυξη του καρκίνου.
